به گزارش جام جم آنلاین ، قوم میئاکامبوت ، آخرین انسان های غارنشین جزو گروهی از منزوی ترین قبایل گینه نو پاپوازی هستند. این قوم نیمه کوچ نشین در غارهای طبیعی فلات های مرتفع منطقه سپیک در میان جنگل های انبوه زندگی می کنند.
امی توئنسینگ «Amy Toensing » عکاس نشنال جئوگرافیک « National Geographic» مدتی را در این نقطه دورافتاده جهان و قبایل ساکن آن از جمله قوم میئاکامبوت گذرانده است. رهاورد این عکاس زن مجموعه عکس های بینظیری از سفر مخاره انگیزش است.
عکس هایی از قوم میئاکامبوت ، آخرین انسان های غارنشین از مجموعه امی توئنسینگ «Amy Toensing » در این گزارش تصویری ارائه می شود.
۱ – چند تن از اعضای قوم میئاکامبوت در جنگل مرتفع و انبوه منطقه سپیک گینه نو پاپوازی.
۲ – ژست یک مرد غارنشین قوم میئاکامبوت.
۳ – مردان میئاکامبوت از تیرهای آغشته به زهر گیاهی برای شکار پرندگان ، خوک های وحشی و دیگر جانوران استفاده می کنند.
۴ – یک مرد میئاکامبوت قطعه چوبی و سرشاخه های کوچک را زیر پا گذاشته و با کمک یک ساقه بامبو آتش درست می کند. در سراسر گینه نو پاپوازی این شیوه متداولی برای برافروختن آتش است.
۵ – یک مرد قوم میئاکامبوت روی تخته سنگی در رودخانه آرافوندی در منطقه سپیک ایستاده است.
۶ – آثار دست ها که با خاک رس و رنگ های طبیعی نقاشی شده نسل اندر نسل دیواره غارهای محل سکونت میئاکامبوت ها را تزئین کرده است.
۷ – مردان میئاکامبوت در جریان جابجایی هایشان دائم در جستجوی شکار برای سیر کردن شکم اعضای قبیله هستند. آنها هنگام گذر از رودخانه با نیزه های چوبی نوک تیز ماهی شکار می کنند.
۸ – یک مرد میئاکامبوت همسر بیمارش را روی کولش حمل می کند.
۹ – پسربچه قوم میئاکامبوت با رنگ های طبیعی بدنش را رنگ می کند.
۱۰ – چهره یک مرد میئاکامبوت که با اشیای گوناگون خود را تزئین کرده است.
۱۱ – میئاکامبوت ها با آرد سگو نوعی نان می پزند که اندکی شبیه نشاسته ذرت بوده اما از نظر مواد مغذی فقیر است.
۱۲ – مرد میئاکامبوت هنگام جابجایی در جنگلی در منطقه کاراواری در شرق سپیک درختان را در جستجوی پرندگان و دیگر جانوران درخت زی نگاه می کند.
۱۳ – مرد میئاکامبوت در منطقه کاراواری در شرق سپیک با کمک ماشت ( داس شمشیر مانند) راهش را از میان گیاهان انبوه می گشاید.
۱۴ – چهره تزئین شده یک شکارچی میئاکامبوت.
۱۵ – چهره یک پسربچه میئاکامبوت ، آخرین انسان های غارنشین جهان. شاید هنگامی که او بزرگ شود قبیله اش دیگر غارنشین نبوده و در دهکده ها سکونت کنند.