آقای حیدری! مناظره ها سرد و بی روح نباشد

پس از برگزاری نخستین دور مناظره‌های انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۸ که با اجرای رضا پورحسین مدیر وقت شبکه ۴ سیما همراه شد، مرتضی حیدری در سه دوره اخیر اجرای مناظرات را بر عهده داشته و این مأموریت را به سلامت و بدون حاشیه خاصی به پایان رسانده است؛ به طوری که هیچ‌گاه طرفداران نامزدها، ادعای طرفداری او را از یک نامزد، مطرح نکرده‌اند و اجرای او محل بحث قرار نگرفته است. همین امر نشان می‌دهد که نقطه قوت حیدری چیست. مرتضی حیدری در مناظره‌های تلویزیونی با وجودی که زمان را در اختیار دارد، اما عملاً نامرئی است. حواس مردم همواره به بحث‌های داغ نامزدها جلب می‌شود و اکت‌ها و حرف‌های مجری، پس از برگزاری مناظره در یادها نمی‌ماند.

با وجود آن چه که در بالا آمد، اما به نظر می‌رسد انتظار مخاطبان از مجری مناظرات و البته قواعد حرفه‌ای اجرای یک مناظره سیاسی، آن چیزی نیست که در دوره‌های گذشته از مرتضی حیدری دیده شده است. مخاطبان انتظار دارند مجری که علی‌القاعده فردی مطلع از فضای سیاسی، آمارهای اقتصادی و اخبار روز است، به ادعاهای احیاناً نادرست، گاف‌های احتمالی و کم‌اطلاعی‌های نامزدها واکنش نشان بدهد و آن‌ها را به رخ مخاطبی بکشد که در محیط مناظره حضور ندارد و مجری را نماینده خود می‌داند. طبیعی است که کلام نامزدها و مجری، در قضاوت و رأی مردم تأثیرگذار است و اگر قرار به سکوت مجری در برابر سخنان اشتباه یا ادعاهای نادرست باشد، مناظره به کارکرد واقعی خود که «مطلع ساختن مردم برای انتخاب بهتر» است، نخواهد رسید. یک مناظره انتخاباتی نیاز به چالش دارد تا نامزدها را وادار به سخنان شفاف کند و عیار واقعی آنان به اطلاع مخاطب برسد و چراغ راه او در مسیر یک انتخاب خوب باشد. در صورتی که مجری برای مناظره‌کنندگان چالش ایجاد نکند، بهره‌ای را که باید به مخاطب نخواهد رساند.

انتخاب مرتضی حیدری در حالی است که دست رسانه ملی برای برگزیدن مجری مناظره‌ها، باز بود. در روزهای گذشته در شبکه‌های اجتماعی از چهره‌هایی چون رضا رشیدپور، محمدرضا شهیدی‌فرد، المیرا شریفی‌مقدم، امید قالیباف، محمد دلاوری و چند گزینه دیگر به عنوان مجریان احتمالی مناظره‌ها نام برده می‌شد، اما مدیران تلویزیون در نهایت به حیدری رسیدند. اگرچه رضا رشیدپور به دلیل طرفداری آشکار از یک نامزد در دوره‌های اخیر و حضور در میتینگ انتخاباتی وی، گزینه مناسبی برای اجرای مناظره‌ها نیست و از ابتدا نیز برای این امر شانسی نداشت، اما چهره‌های دیگر می‌توانستند روی صندلی اجرای مناظرات بنشینند و از قضا سابقه مناسبی هم در برخورد با چهره‌های بلندپایه سیاسی در برنامه‌های تلویزیونی داشتند. دلاوری با «تهران ۲۰» و شریفی‌مقدم با «تیتر امشب» نزدیک‌ترین گزینه‌ها به کسی هستند که رسانه ملی و مناظرات، واقعاً نیاز داشت.بر این اساس شاید بتوان این پیشنهاد را نیز مطرح کرد که مانند خیلی کشورهای دیگر، هر مناظره یک مجری خاص داشته باشد تا ضمن تنوع افراد، شیوه های متنوع اجرای مناظره را نیز شاهد باشیم.

با همه آن چه گفته شد، انتخاب مرتضی حیدری یک روی دیگر نیز دارد. بسیاری از ناظران معتقدند شیوه اجرای این گوینده و مجری باسابقه تلویزیون در دوره‌های پیشین مناظرات، چیزی بود که از سوی تلویزیون به وی دیکته شده بود و حیدری، توانایی به چالش کشیدن چهره‌های شاخص دنیای سیاست را دارد؛ کما این که برخی تجربیات از سوی مجریان دیگر در گفت‌وگوهای تصویری با رئیس جمهور وقت، نشان‌دهنده آن است که مدیران سازمان صداوسیما برخی چالش‌های مستقیم با رئیس جمهور/نامزد ریاست جمهوری را نمی‌پسندند یا به مصلحت نمی‌دانند در این صورت،شاید بر این اساس  پیکان انتقادات  باید به سوی مدیران رسانه ملی گرفته شود.