کمتر از یک سال به انتخابات ریاست جمهوری مانده است و دو جریان اصلاحطلب و اصولگرا در حال چینشهای سیاسی برای رسیدن به نتیجه مطلوب هستند. اصولگرایان که در دو انتخابات گذشته به نتیجه مطلوبی نرسیدهاند و کرسیهای اصلی را از دست دادهاند به دنبال بازپسگیری و افزایش قدرت سیاسی خود هستند. اما هنوز نشانههایی از تجمیع آرای آنها دیده نمیشود. در انتخابات گذشته مجلس نیز اصولگرایان به توافق واحدی نرسیدند و پس از انتخابات هم نظرات متفاوت و گاهی متناقض داشتند.
تقسیمبندی اصولگرایان در دورههای مختلف اشکال مختلفی داشته است به طوری که در بازههای زمانی مختلف توانستند جریان انتخابات را به نحوی تغییر دهند.این امر نشانگر آن است که اگر این جریان به اجماع واحدی برسد میتواند بسیار تاثیرگذار باشد و حتی در لحظه آخر نتیجه انتخابات را تغییر دهد. حال با نزدیک شدن به این دوره از انتخابات ریاست جمهوری و با توجه به اختلافات و گسستهای میان گروههای مختلف اصولگرا باید دید که این جریان سیاسی قرار است چه رویکردی را پیش گیرد.وقت مناسب برای اعلام کاندیدا پیش از این نیز یکی از اعضای فراکسیون ولایت مجلس اشاره کرد که به این زودیها اصولگرایان وارد عرصه رقابت نمیشوند.
اسد عباسی معتقد است که بایستی اصولگرایان بگذارند تا دولت کارهای خود را انجام دهد و در زمان مناسب دست به آرایش انتخاباتی بزنند. در همین خصوص حسین کنعانیمقدم فعال سیاسی اصولگرا در گفتوگو با «ابتکار» گفت: اگر کسی کار حزبی کرده باشد و به یک حزب پایبند باشد، بسیار هم دیر است چرا که در دنیا از سه چهار سال قبلتر از انتخابات نه تنها کاندیدا حتی اعضای کابینه را هم معرفی و بررسی میکنند تا در زمان انتخابات افراد با آگاهی کامل دست به انتخاب بزنند.
همانند انتخابات آمریکا که طی یک بازه زمانی طولانی احزاب به معرفی کاندیدای خود میپردازند و در نهایت از هر حزب یک نفر مشخص میشود و مردم هم میدانند که هر حزب با چه کاندیدا و اهداف و برنامههایی وارد انتخابات میشود. متاسفانه ما همیشه میگذاریم برای لحظات آخر و در نهایت فردی که رییسجمهور میشود به دنبال این است که چه کسی وزیر شود در حالی که این کار اشتباه است. این درحالی است ابوالقاسم رئوفیان معتقد است که هنوز برای اعلام برنامه برای انتخابات آتی بسیار زود است و نباید شتابزده عمل کرد. وی اظهار کرد: از نظر من بهترین زمان برای این کار اوایل سال ۹۶ و یا اواخر سال ۹۵ است. به نظر میرسد چه اصولگرایان با این نظر بیشتر موافقند و هنوز تصمیم واحدی نگرفتهاند.
روش فعالیت اصولگرایان مانند انتخابات گذشته است
اصولگرایان اگر به نتیجه واحدی نرسند و انتخابات با حضور دو یا چند اصولگرا اتفاق افتد چه میشود؟ آیا مانند دورههای قبلی مثل انتخابات سال ۸۸ یا ۸۴ چرخش نهایی به سوی یکی از کاندیداها صورت میگیرد و نتیجه را تغییر میدهد؟ در این خصوص کنعانیمقدم مطرح میکند که اگر افرادی احساس تکلیف کنند که در انتخابات حضور یابند که متاسفانه در همین زمینه افراد زیادی احساس تکلیف میکنند، در این حالت به صورت فرد مستقل در این انتخابات حضور خواهند داشت و زیر لوای اصولگرایی نخواهند بود.
وی تاکید کرد: کل جریان اصولگرایی با رسیدن به وحدت میان کاندیداها فعالیت خواهند کرد. این فعال اصولگرا اشاره کرد که قرار است اصولگرایان همان شیوهای که در انتخابات گذشته پی گرفتهاند را ادامه دهند. او معتقد است که در این برهه زمانی بهترین عملکرد این است که یک فرد خاص را مشخص و در مورد او به اتفاق نظر برسند و در واقع یک کاندیدا مدنظر خواهد بود و حضور چندید کاندیدا صرف نظر میشود.
اجماع اصولگرایان درحد معجزه است
همچنین ابوالقاسم رئوفیان در گفتوگو با ابتکار گفت: اگر قائل به حرکت درمسیری که درگذشته میپیمودیم و تصمیمگیری میشد، باشیم یعنی تعداد معدودی برای همه طیفهای اصولگرا برنامهریزی کنند، طبیعی است که اجماعی حاصل نمیشود و حتی شاهد اجماع نسبی هم نخواهیم بود.
اما اگر تصمیمگیری برمبنای خرد جمعی صورت گیرد و همه طیفهای اصولگرا و فعالان سیاسی دارای رای در جلسات حضور یابند؛ به خصوص اگر از نزدیک در تصمیمگیریها و جلساتی که برنامهها تبیین و شاخصها معین میشود که براساس این شاخصها بایستی کاندیدا مشخص شود، حضور یابند و دستی در آتش داشته باشند طبیعی است که اجماع نسبی قابل قبول پدید میآید. وی تاکید کرد: عده معدودی که در گذشته تصمیم میگرفتند اکنون به خود اجازه ندهند که صاحب اصلی باشند و تصمیم بگیرند. آنها تلقیشان این نباشد که دیگران تبعیت کنند. لذا رسیدن به اجماع قابل قبول این است که برنامهریزی به شکلی باشد که تمام حزبها و طیفها و شخصیتهای حقوقی و فعالان حزبی دخیل باشند؛ در این صورت میتوانند به اجماع برسند. این نماینده پیشین اصولگرا اشاره کرد: بعید میدانم درمورد یک کاندیدای مشخص به اجماع برسند، مگر اینکه در حد معجزه اتفاق بیفتد و این آقایان به این جمعبندی برسند که افراد معدودی حق تصمیمگیری و جمعبندی برای کل مجموعه ندارند، در صورت رسیدن به این تصمیم میتوانند به اجماع برسند.
در همین راستا محمدرضا باهنر چندی پیش در همایش فصلی خانه احزاب گفت: اینکه کسی بگوید من مستقلم و عضو هیچ حزب و گروهی نیستم مانند این است که گفته شود کسی هیچ گروه، خانواده یا طایفهای ندارد. وی اشاره کرد: استقلال از احزاب در کشور ما ستایش میشود در حالی که این کار مذمومترین روش در فعالیتهای سیاسی است و نتیجهاش مثل این میشود که یک آقایی ۱۵ یا ۲۰ میلیون رای آورده است و تصور میکند که به اندازه همین تعداد رای بزرگ شده است و محبوب است و مردم به او رای دادند اما مشخص نیست که آیا به اندازه آن ۲۰ میلیون نفر میفهمد یا نه؟ بنابراین آن فرد باید از حزب و تشکیلاتی برای خود مشاوره بگیرد.
امکان حمایت از روحانی وجود دارد
حمایت اصولگرایان از رییسجمهوری فعلی هم مسجل نیست ولی با توجه به اظهارنظرهای اخیر اصولگرایان به نظر می رسد که آنها گزینه حسن روحانی را به عنوان یکی از احتمالات خود مورد بررسی قرار میدهند. همانطور که محمدرضا باهنر هم چندی پیش اشاره کرده بود که شاید بر مبنای نوع فعالیتهای دولت در شش ماهه پایانی دولت یازدهم، حتی حسن روحانی به عنوان نماینده اصولگرایان مطرح شود. کنعانیمقدم در این خصوص اشاره کرد: همانطور که بارها گفتهام اگر رییسجمهوری بتواند به چهار شرط اصولگرایان که از جمله تحقق وعدههای انتخاباتی، به سرانجام رساندن برجام و لغو تحریمها، بحث اقتصاد مقاومتی و ارائه نقشه فرهنگی مشخص برای کشور را عمل کند، در این صورت احتمال حمایت از روحانی بالا خواهد رفت. رئوفیان هم با اشاره به شرایط پیش روی اصولگرایان افزود: تنها شرط موفقیت گزینه یک نامزد واحد است که البته ممکن است که یکی از نامزدهایی که مورد ارزیابی قرار گیرد خود روحانی باشد.
در مخیله اصولگرایان هم بحث حمایت از احمدینژاد نمی گنجد
از طرفی حضور یا عدم حضور احمدینژاد جزو موارد بسیار تاثیرگذار در ترکیببندی نهایی اصولگران خواهد بود. چندی است که زمزمههای حضور احمدینژاد در انتخابات آتی به گوش میخورد. تحرکات سیاسی و برگزاری جلسات سخنرانی درشهرهای مختلف احتمالات را هم بالا برده است. البته خود احمدینژاد موضعگیری خاصی نمیکند و هنوز به لبخندی اکتفا میکند. کنعانیمقدم درباره حضور احمدینژاد و حمایت اصولگران از او گفت: بعید میدانم که اصولگرایان از احمدینژاد حمایت کنند و حتی در مخیله آنها بحث حمایت از اصولگرایان وجود داشته باشد.
اصولگرایان حتی به این موضوع فکر هم نمیکنند. کنعانیمقدم در خصوص حضور مستقل احمدینژاد در انتخابات اشاره کرد: من اصلا بعید میدانم ایشان را در صحنه انتخابات ببینیم. ابوالقاسم رئوفیان هم با این نظر موافق است. رئوفیان به صراحت تاکید کرد که احتمال حضور احمدینژاد کاملا منتفی است. خیلی وقت است که اصولگرایان چشم از احمدینژاد پوشیدهاند و او را حتی به عنوان یک نامزد مورد ارزیابی هم قرار نخواهند داد.
فعلا فرد خاصی مدنظر نیست
همچنین ابوالقاسم رئوفیان افزود: فعلا فرد خاصی مدنظر اصولگرایان نیست. شاخصها مهمتر از شخصیتهاست و ما شخص را بر مبنای شاخصها انتخاب میکنیم. در صورتی که ما درمورد شاخصها به نتیجه برسیم شخص کاندیدا مشخص خواهد شد.
حال باید ببینیم در زمان باقیمانده نحوه انتخاب نامزد احتمالی توسط اصولگرایان به چه شکلی خواهد بود و تا چه حد می توانند در زمینه حمایت از یک کاندیدا خاص به توافق نظر برسند. آیا واقعا اصولگرایان خواهند توانست درمورد یک کاندیدا به وفاق نظر برسند یا مانند گذشته با چند کاندیدا حضور مییابند؟ اما آنچه مهم است رسیدن به شاخصها و تعیین مناسب اهداف و برنامههای حزبی است که البته این مسئله بایستی مورد توجه هر دو جریان اصولگرا و اصلاحطلب باشد.