قبل از هر ازدواج دو طرف می بایست یکدیگر را مورد ارزیابی قرار دهند، این ارزیابی متاسفانه در ازدواج های فامیلی به دلیل اینکه دو طرف یکدیگر را می شناسند صورت نمی گیرد، در صورتی که این رفتار اشتباه است.
این رفتار اشتباه ممکن است در آینده باعث بروز مشکلات فراوانی هم در زندگی زناشویی شده و هم روابط فامیل را تیره و تار کند.
بهتر است قبل از انجام ازدواج های فامیلی ارزیابی های لازم صورت گیرد و در صورتی که مشکلی وجود نداشت به این مهم تن دهید.
ازدواج های فامیلی خوب است یا بد؟!
تبیان نوشت : خیلی از پدر و مادرها در مورد ازدواج کردن و به قول خودشان عاقبت به خیری تمایل دارند کسی را برای دختر یا پسرشان انتخاب کنند که بهترین باشد و چه کسی بهتر از بچه های خواهر و برادرشان که هم دیده و شناخته شده هستند و هم حیف است چنین کسی با این شرایط اخلاقی خوب و امکانات تحصیلی و شغلی مناسب را از دست بدهند؟!
آنها پیشنهاد می دهند و در ظاهر، شما را آزاد می گذارند که پاسخ مثبت یا منفی بدهید اما اگر جرات دارید، بگویید نه!
دکتر بدری السادات بهرامی، مشاور خانواده در این باره می گوید: «قبل از هر ازدواجی لازم است دو طرف یکدیگر را مورد ارزیابی قرار دهند و بررسی کنند که آیا با هم تناسب دارند یا خیر.
این مورد در ازدواج های فامیلی نباید فراموش شود.
بسیاری از مردم گمان می کنند چون خانواده دختر و پسر یکدیگر را می شناسند، پس نسبت به بررسی و ارزیابی این تناسب های مهم نیازی احساس نمی کنند.
اتفاقا اکثر مشکلات هم از این طرز فکر ناشی می شود که دو خانواده بی گُدار به آب می زنند.
در این جا به دلیل وجود چنین تناسب هایی که با فامیل خود داریم، گمان می کنیم تناسب شخصیتی و عاطفی هم بین فرزندان ما برقرار است.
این باور غلط می تواند زمینه بی انگیزه و بی رغبت شدن دختر و پسر جوان یا خانواده های آنها شود و آنها را از ارزیابی و بررسی این که آیا در تناسب اخلاقی و شخصیتی با هم هستند منصرف کند.
بنابراین توصیه می کنم همه دختر و پسرها قبل از حرکت به سمت عواطف و دلباخته شدن در مورد این تناسب ها و این که آیا مناسب هم هستند یا نه، بررسی کنند و خانواده ها اجازه دهند آزادانه تصمیم بگیرند.
از مزایای ازدواج فامیلی می توان به تناسب های بیشتر اشاره کرد. تناسب خانوادگی و سبک تربیتی که افراد با آن رشد کرده اند یکی از مهم ترین موارد است.
تناسب دیگری که حتما باید وجود داشته باشد، تناسب فرهنگی است.
یعنی فرهنگ که عبارت است از بایدها و نبایدها و ارزش ها و ضدارزش های ما باید با همسرمان در تناسب باشد. بایدها و نبایدهای یک دختر اهل آذربایجان با دختر یا پسری که در شمال کشور یا جنوب بزرگ شده است، یکسان نیست.
فاصله ای در این میان هست که به تناقض می انجامد. این اختلاف فرهنگی نقطه آغازین دعواها و اختلافات آنهاست.
مساله دیگر، تناسب اعتقادی است.
از آن جا که اعتقادات، جنس محکمی دارند و هر فردی با هر اعتقادی چه شیعه و سنی، چه بودایی و حتی لائیک حاضر است پای عقاید خود بایستد، نداشتن تناسب اعتقادی واقعا مساله ساز است.
هر کدام از ما برای خود اعتقاداتی داریم که فقط به خودمان ربط دارد اما وقتی قرار شد در کنار هم و به عنوان زوج زندگی کنیم نمی توانید بگویید موسی به دین خود، عیسی به دین خود.
در ازدواج فامیلی جنس اعتقادات خانواده از یک نوع است و همین مساله یعنی نداشتن یک دسته از درگیری ها و مشکلات. پس تناسب اعتقادی هم منتفی می شود.»
معایب ازدواج فامیلی
دکترغلام حسین قائدی/ روان پزشک و استادیاردانشگاه علوم پزشکی شاهد هم در این باره می گوید:
«مساله مهمی که در ازدواج فامیلی مطرح است این است که معمولا اختلاف های خانوادگی و فامیلی به زندگی زوجین کشیده می شود و بر روابط آنها تاثیر می گذارد و زندگی زناشویی آنها را تحت الشعاع قرار می دهد.
از این گذشته در ازدواج های فامیلی، نقش حمایتی خانواده ها در زمان اختلاف زن و شوهر با همدیگر بیشتر است و ممکن است مشکل ساز شود.
البته باید گفت نمی توان قانون کلی صادر کرد و گفت چنین حمایت هایی همواره اختلاف ها را بیشتر می کند. این موضوع رابطه مستقیم با بلوغ فکری، عاطفی زوجین و خانواده آنها دارد.
ممکن است بسیاری از زوجین مشکلات و مسایل خودشان را در چارچوب خانه شان حل و فصل کنند.
اما باید این نکته را در نظر گرفت که برای مسایل عاطفی و احساسی خیلی نمی توان چارچوب گذاشت و امکان دارد، اختلاف های خانوادگی یا اختلاف زن و شوهر بر یکدیگر اثر بگذارد.
بنابراین توصیه می شود، حتی المقدور افراد به دلیل مشکلات ژنتیکی و روانی به سمت ازدواج فامیلی نروند.
اگر هم ازدواج فامیلی صورت گرفت، مشاوره ژنتیک و مشاوره روان شناسی بسیار ضروری است و حتما باید سلامت روان زن و مرد سنجیده شود و زمانی که سلامت آنها تایید شد، به تشابهاتی که قبلا ذکر شد حتما توجه شود تا ازدواج موفقی پیش رو داشته باشند.»
از همه اینها گذشته، همه کارشناسان این مساله علمی را قبول دارند که احتمال بروز مشکلات ژنتیکی در ازدواج های غیرخویشاوندی ۲ تا ۳درصد است در حالی که این رقم برای ازدواج های خویشاوندی به ۴ تا ۵ درصد می رسد.
هر چند شاید به نظر این تفاوت یک درصدی اندک باشد اما با احتساب آمار موالید سالیانه عدد قابل توجهی می شود.