مسعود فراستی در تحلیل جشنواره فجر سی و هشتم گفت: آدمهای طیف حاتمی کیا و کسانی که نه میگویند، مستقل از اینکه شما فیلمش را دوست داشته باشید یا نداشته باشید، حذف میشوند. به نظر من داستان جشنواره فجر کاملا ریلگذاری شده سیاسی، جناحی، باندی است و این را به صدای بلند میگویم و به همین دلیل جایزهاش اعتبار ندارد. نه این تنها نظر من است بلکه نظر خیلی از آدمهایی که اهل سینما هستند چه مخاطبان حرفهای و چه اهل نقد این است که این جوایز کاملا قابل پیشبینی بوده و ارزش جایزه جشنواره فجر را ندارد
راحت باج میدهیم. طرف جشنواره را تحریم کرده و در این فیلم معین بازی هم بلد نیست. به جشنواره فحش میدهد و تحریم میکند و جایزه اول را هم به او میدهیم. یعنی چه؟ این یعنی تقسیم غنائم برمبنای خط فکری سینمایی ریلگذاران اواسط دهه ۶۰
و بعد فیلم «ابر بارانش گرفته» که الفبای سینما را هم بلد نیست کاندیدا میشود و جایزه میگیرد. «آتابای» در حد یک فیلم آماتوری است که پولش را بازیگر داده و نوشته و در جلوی دوربین نعره میزند که بگوید من بازی بلدم. این نه کارگردانی و فیلمنامه به معنای جدی دارد اما کاندیدای بهترین فیلم و بهترین کارگردانی میشود و حتی در نزدیک دریافت جایزه قرار میگیرد
پوستر جشنواره امسال بدترین پوستر در تاریخ جشنواره از ابتدا تاکنون است، اصلا معلوم نیست این پوستر چیست. یعنی از این بیسلیقهتر، بیفرمتر و بیهویتتر پوستر ندیدهام
مجموعه جشنواره از انتخاب دبیر، انتخاب هیات انتخاب و انتخاب داوران برمبنای یک سلیقه خاص است که رئیس این سلیقه خاص یک بار گفت این ریلگذاری که ما کردیم حالاحالاها در سینمای ایران برپاست. این را آقای بهشتی گفت و میبینیم این جمله درست است و ریلگذاری که آقای بهشتی و یارانش کردند که اساسا ریلگذاری سینمای جشنوارهای بود آن طیف و نگاه همچنان بر سینمای ایران حاکم است. از دبیر جشنواره تا هیات انتخاب، هیات داوران و نتیجه آرا و تقسیم جوایز.