ایران ۰ – آرژانتین ۳؛ جو المپیک سنگین بود

تیم ملی والیبال ایران اولین دیدار خود را در حالی به آرژانتین واگذار کرد که هیچ کدام از بازیکنان نمایش همیشگی خود را نداشتند.

تجربه المپیک برای والیبال ایران دور از تصورات رقم خورد، جایی که انتظار می رفت آرژانتینی که دو بار پی در پی مغلوب ایران شده بود سکوی پرتاب برای صعود به مرحله بعدی باشد اما این طور نشد. بی تجربگی در المپیک نقش موثر خود را در شکست ایران کاملا نشان داد و در طرف مقابل آرژانتینی ها در کمین اشتباهات شاگردان لوزانو نشسته بودند و بیش از اینکه از نقشه های خودی استفاده کنند، نهایت بهره را از اشتباهات بازیکنان ایران می کردند.
* ترکیب متفاوت
سعید معروف، شهرام محمودی، میلادعبادی پور، حمزه زرینی، محمد موسوی، عادل غلامی و مهدی مرندی نفراتی بودند که لوزانو برای شروع بازی به میدان فرستاد. پیش بینی های زیادی در مورد ترکیب احتمالی ایران می شد اما سرمربی تیم چند تغییر عمده داشت که در طول بازی ارنج تیم جا به جایی های زیادی داشت. غفور جایگزین محمودی شد، قائمی به جای زرینی به زمین آمد و میرزاجانپور هم جای عبادی پور را در زمین گرفت اما هیچ یک از این تعویض ها پاسخ مثبت نداد تا بازی در پایان ۳ بر صفر شود.
* سبقت های به موقع سر پیچ ها
ست های اول و دوم شانس اول برد در بازی ایران بود اما در هر ۲ بار آرژانتین در امتیازات ۲۳ به بعد خود را می رساند و برنده بازی می شد، نه با استفاده از تاکتیک خاصی، تنها با استفاده از اشتباهات بازیکنان ایران. امتیازاتی که بچه های ایران می توانستند ست را به سود خود کنند اشتباهات فردی سراغ شان می آمد و همین غفلت در یک امتیاز کافی بود تا با تجربه های آرژانتینی ست را برای خود کنند. ایران در ست اول ۲۳ بر ۲۲ با تک دفاع شهرام محمودی پیش افتاد اما دو پاس بی دقت توپ را به آرژانتینی ها رساند تا کار را تمام کنند. همین اتفاق در ست دوم رخ داد جایی که ۲۱ بر ۲۰، ۲۲ بر ۲۱ ایران جلو بود اما باز هم دو دریافت اشتباه در همان امتیازی که باید برد اتفاق می افتاد سرنوشت برنده بازی را تغییر داد.

* کارگردانی بی نقص از ولاسکو
آرژانتین در ۲ مقطع در ۲ ست ابتدایی بازی عقب افتاد و دو تایم اوت به موقع آنها را به زمین بازگرداند. مشابه مشکلی که ایران داشت برای آنها هم پیش آمد جایی که پشت خط زن آرژانتین، گونزالس روز خوبش نبود اما در همان ست اول جای خود را به ذخیره خود داد تا برونو لیما با ورودش برد را برای آرژانتین به همراه بیاورد. این همان اتفاقی بود که برای ایران نیافتاد به طوریکه مثل تمام ستاره های والیبال جهان چند بازیکن ایرانی هم روزشان نبود اما وقتی جای خود را به بازیکنان ذخیره دادند که کار برای جبران سخت شده بود. ولاسکو با ۲ تایم اوت به موقع و یک تعویض موثر در همان ست اول از باخت تیمش جلوگیری کرد اتفاقی که برای ایران هم می توانست بیافتد.
* بازگشت فوق ستاره 
فاکوندو کونته به دلیل مصدومیت دو بازی آرژانتین در لیگ جهانی را مقابل ایران از دست داده بود اما او حالا بازگشته است و به تنهایی عصای دست ولاسکو بود. در آماری فوق العاده کونته به تنهایی ۲۱ امتیاز برای آرژانیتن گرفت و یکی از بهترین نمایش های خود را در بازی مقابل ایران به نمایش گذاشت. او در کنار تمام این امتیازات در دریافت اول هم عالی ظاهر شد و کار را برای دچکو در تقسیم پاس راحت کرده بود. پیش بینی می شد بازگشت او کمک بسیاری برای آرژانتین باشد اما به شاید خود ولاسکو هم تاثیر تا این شدت را از او انتظار نداشت.

* جو سنگین المپیک
اینکه والیبال برای اولین بار در المپیک به میدان می رود برای ورزش ایران افتخار محسوب می شود و باز هم اینکه والیبال ایران توانایی برد مقابل تمام تیم های جهان را دارد که از قبل ثابت شده است اما فضای سنگین المپیک برای بازیکنان ایران کاملا مشهود بود و بازی در این شرایط بسیار سخت است. بازی اول مقابل آرژانتین جوی بسیار شبیه به اولین بازی های ایران در لیگ جهانی داشت همان بازی هایی که ایران خوب شروع نمی کرد اما در ادامه فوق العاده می شد، دقیقا شبیه به بازی هایی که ناامیدانه لیگ جهانی را مقابل آرژانتین شروع کردیم اما در پایان فینال را دیدیم و چهارم شدیم.

* همچنان پرامید
صعود چهار تیم از گروه شش تیمی این آسودگی خاطر را به همراه دارد که در ادامه راه بازیکنان فرصت خوبی برای جبران دارند و با کمی تسلط بیشتر می توان همان تیمی شد که حریف سرسخت قدرت های جهان است. هنوز نه شانسی از ایران گرفته شده است و نه معادلاتی بر هم خورده فقط یک ویژگی به تیم ایران اضافه شد و آن هم تجربه یک بازی المپیکی است و جوی که تا قبل از بازی با آرژانتین زیاد آشنا نبود؛ اما حالا آشناست و در بازی های آینده قطعا بازیکنان با تجربه تر عمل می کنند و البته سرمربی.