کودکان نیازی فطری به بازی دارند؛ درواقع بازی بخشی از فرایند رشد آنهاست. بازی کردن یک دنیای جدید است که کودکان را برای مواجهه با دنیای واقعی آماده میکند. در ادامه به برخی از فواید بازی کودکان اشاره میشود.
فواید بازی با کودکان
تأثیر بازی بر مغز:کودکانی که بین انجام تکالیف مدرسه وقفههایی برای بازی آزادانه دارند، عملکرد بهتری خواهند داشت. همچنین تحقیقات نشان میدهد که میزان پیچیدگی بازی بچهها در کودکی مثلا در لگو بازی، میتواند پیشبینی کننده دستاوردهای ریاضیاتی آنها در آینده باشد. بهطور کلی بازی کردن یک روش مفرح برای یادگیری است و در تضاد با فعالیتهایی که برای کودک بهعنوان وظیفه تعریف شدهاند.
تأثیر بازی بر مهارتهای زبانی:گسترش مهارت زبانی از ابتدای تولد آغاز میشود و بازی وسیلهای است برای مستحکم کردن این مهارت؛ چراکه بازی شامل ارتباط چشمی، مهارتهای شنیداری، مهارتهای اجتماعی، رعایت نوبت و حقوق دیگران و … است که با مهارتهای زبانی در ارتباط هستند.
تأثیر بازی بر توانمندی فیزیکی:بازی شامل حرکات فیزیکی است و این به ایجاد هماهنگی میان اعضای بدن کودک کمک میکند؛ مثل شکلی از هماهنگی میان دستها و پاها که در هنگام «دو» در بدن ایجاد میشود.
تأثیر بازی بر مهارتهای اجتماعی : کودکان از طریق بازی کردن با جهان اطراف خود آشنا میشوند و میآموزند در این جهان قوانینی وجود دارد که باید رعایت شوند؛ مثل رعایت نوبت در سرسره سواری، تبادل اسباببازیها، دوستیابی، خوشرفتاری و برخورد صمیمانه با دیگران و … که هنگام بازی با آنها مواجه میشوند و هریک لزوم رعایت قوانینی را به کودکان یادآور میشوند. این درست است که بچهها ابتدا در بازی با دیگر کودکان خودمحور به نظر میرسند؛ اما نظارت مؤثر والدین بر بازی بچهها، به تدریج باعث انعطافپذیری کودک و بهبود برخورد او با دیگران حین بازی و در نتیجه گسترش مهارتهای اجتماعی او میشود.
تأثیر بازی بر جنبههای روان شناختی: کودک اعتماد به نفس اش را از طریق بازی و تجربیات لذت بخش به دست میآورد. این اعتماد به نفس به نوبه خود باعث تشویق کودک به تجربه چالشهای بیشتر خواهد شد و این چرخه از یک طرف به تقویت اعتماد به نفس کودک و از طرف دیگر به اتخاذ روشهای بهتر در مواجهه با چالشها توسط کودک کمک میکند.
تأثیر بازی بر جنبههای حسی و عاطفی:ارتباط کودک و والدین، نخستین گام در گسترش جنبههای عاطفی وجود کودک است که جایگزینی ندارد و این پیوند هرچه بیشتر از طریق بازی ایجاد میشود. ارتباط کودک و والدین در بستر بازی این اطمینان را به کودک میدهد که او همواره از محیطی امن و افرادی قابل اطمینان برای حرکت بهسوی کشف خود و توانمندیهایش برخوردار است./خراسان