ماهیها هیچوقت به عنوان والدین خوبی شناخته نشدهاند. آنها (ماهیهای نر و ماده) اغلب تخم هایشان را در آب رها کرده و این تخمها پس از بارور شدن به حال خود رها میشوند، اما برخی از ماهیها نوزدان خود را رها نمیکنند.
این ماهیها که با نام «دهان پرور» (mouthbrooder) شناخته میشوند، تخم هایشان را در دهانشان حمل کرده تا اینکه نوزادان از تخم بیرون آمده و تا زمان بلوغ، نوزدان بیشتر اوقات در دهان مادر حضور دارند.
در برخی از گونهها، مانند آرواره ماهی مرواریدی، این پدر است که تخمها را در دهان دارد. در طول دوران رشد، پدر از تخمهای خود مراقبت کرده و چیزی نمیخورد!