یکشنبه , ۲ ام دی ماه سال ۱۴۰۳ ساعت ۷:۳۷ بعد از ظهر به وقت تهران

تنبیه بدنی فجیع دانش آموزی در تهران

۱۳۳ سال پیش که زمزمه برچیدن آخرین مکتب خانه ها در ایران مطرح شد، بسیاری از خانواده هایی که فرزندانشان در آن مکتب خانه ها «طعم ترکه استاد را چشیدند»، امیدوار بودند با استقرار نظام آموزشی مدرن، نوادگانشان دیگر تنبیه بدنی نشوند.

گذر از مکتب خانه ‌ها به مدارس یکی از موضوعات مهم در تاریخ مشروطه ایران است. در انتهای دوره صدارت امیرکبیر، «دارالفنون» تاسیس شد و از زمان مظفرالدین شاه، دبستان و دبیرستان در ایران به شکل امروزی گشایش یافت.

در دوران مکتب خانه، از فلک برای تنبیه کودکان استفاده می ‌شد. شاگرد اگر خطایی می کرد، مکتب دار، فلک را به پای او می‌ بست و با «ترکه» به کف پای او می ‌کوبید. اما فلک برای دختران ممنوع بود و آنان با «نیشگون» «سوزن پشت دست زدن» تنبیه می شدند.

البته تنبیه کردن در آن زمان قواعدی داشت و همه مکتب دارها به آن پایبند بودند، سابقه نداشت مکتب داری برای تنبیه شاگردش به جایی غیر از پاهایش بزند. اما امروز هر چند به استناد قوانین آموزش و پرورش، تنبیه دانش آموزان ممنوع است، اما هر از چند گاهی از مدارس گوشه و کنار کشور صداهایی از تنبیه بدنی گاه شدید دانش آموزان به گوش می رسد، تنبیهاتی که در مواردی به مرگ دانش آموز منتهی می شود.

در پایتخت، اما کسی انتظار ندارد، بشنود که در مدارس هنوز هستند کسانی که به تنبیه روی می آورند. آن هم تنبیهاتی که شاگرد را روانه بیمارستان می کند. جدیدترین نمونه تنبیه بدنی دانش آموز در تهران را اولیای یکی از دانش آموزان در منطقه پنج آموزش و پرورش رونمایی کرد.

این مدرسه البته در ۲۹ مهر ماه سال ۹۲ نیز خبرساز شد. در آن روز یکی از آموزگاران پایه پنجم این دبستان با ۲۲ سال سابقه، یکی از دانش آموزان را به علت انجام ندادن تکلیف و ناتوانی در پاسخگویی درس، هدف ضرب و شتم و تنبیه بدنی قرار داد، به طوری که بینی دانش آموز دچار خونریزی شد.

اما ماجرای سال ۹۵ برای این مدرسه از آنجا آغاز شد که مسئولان دبستان پسرانه ای در منطقه پنج، ‌روز ۳۰ فروردین ماه برنامه مداحی تولد حضرت جواد الائمه(ع) را تدارک دیدند.

آنگونه که پدر «پویا» دانش آموز کلاس چهارم این دبستان تعریف می کند، مسئولان مدرسه همه دانش آموزان را در حیاط مدرسه به صف می کنند تا این مراسم را برگزار کنند.

پویای ۱۰ ساله برای پدرش تعریف می کند که «یکی از همکلاسی هایش از شاگرد دیگری به نزد یکی از مسئولان بخش دفتری دبستان شکایت می برد و آن مسئول هم من را با همکلاسی دیگر اشتباه می گیرد و چنان بر سرم می کوبد که به روی دانش آموز جلوتری در صف پرت می شوم و هر دو با هم با صورت روی سنگ فرش حیاط می افتیم».

پدر پویا گفت: ماجرا به همین جا ختم نمی شود، آن مسئول دفتری، پویا را از صف بیرون می برد و او را در حضور ۵۰۰ دانش آموز مدرسه تحقیر می کند.

وی افزود: هنوز پس از گذشت حدود دو هفته از این واقعه، موضوع درمان فرزندم ادامه دارد و باید تا یک ماه آینده از ناحیه سر و گردن وی آزمایش «ام.آر.ای» گرفته شود تا مشخص شود میزان مصدومیت وی تا چه میزان است.

این پدر گفت: مدرسه باید مکان علم آموزی همراه با اخلاق باشد. مسئولان مدرسه نباید به گونه ای رفتار کنند که خشونت را در میان فرزندان ما ترویج کنند. آیا رفتار این مسئول مدرسه، چیزی جز ترویج خشونت نیست؟

تلاش کرد، نظر مدیر این دبستان را در این زمینه جویا شود. او البته ابتدا به تماس تلفنی پاسخ داد، اما در تماس تلفنی مجدد ، هم تلفن همراه وی خاموش شد و هم سیستم پیام گیر تلفن ثابت مدرسه از کار افتاد.

«مسعود ثقفی» سخنگوی آموزش و پرورش شهر تهران نیز در این خصوص اصل ماجرا را انکار کرد و به خبرنگار ایرنا گفت: هیچگونه تنبیه بدنی در دبستانی که این دانش آموز مشغول به تحصیل است، رخ نداده است.

وی تاکید کرد: نکته مهم این پرونده آن است که والدین این دانش آموز در مواجه با مسئول دفتری مربوطه برخورد ناشایستی داشته و اقدام به ضرب و شتم او در خارج از مدرسه کرده اند.

سخنگوی آموزش و پرورش شهر تهران گفت: در این زمینه پرونده ای علیه والدین این دانش آموز در مرجع قضایی ثبت شده است.

ثقفی تاکید کرد: جزئیات دقیق این ماجرا روز شنبه آینده به صورت رسمی اعلام خواهد شد.

بار دیگر با پدر «پویا» در این زمینه تماس گرفته و او تاکید کرد که «فردای روزی که با پسرم برخورد شد، در خارج از وقت مدرسه، مسئول مربوطه را در خیابان مجاور مدرسه دیده ام و از او پیگیر علت برخورد با فرزندم شدم».

وی افزود: درخواست من با واکنش مسئول مربوطه روبرو شد و در نهایت به درگیری منجر شد.

امتیاز دهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *