حواشی حضور احمدینژاد در مسجد نارمک بر متن آن غلبه کرده است.
… و باز هم احمدینژاد! این بار اما نه خیلی دور. همین حوالی.
روزهداری هم نتوانسته “مردی با کاپشن بهاری” را از حضور در پای سفره رسانهها دور نگه دارد.
رئیس دولت های نهم و دهم، امروز(۷تیر) پس از اقامه نماز ظهر و عصر، در مسجد جامع نارمک سخنرانی خواهد کرد.
هر جا باشد، حاشیه هم ناخودآگاه پایش به آنجا باز میشود. این بار هم حواشی حضور احمدینژاد بر متن آن غلبه کرده است.
بنر سخنرانی احمدی نژاد، رو به روی مسجد جامع نارمک نصب شده است. مردم با مشاهده آن، میایستند و رد میشوند. آنهایی هم که خاطرش را میخواهند! میایستند تا بیاید.
همه مشکی به تن دارند. حضور مردم در مسجد به ۱۰۰۰ نفر میرسد. درون شبستان مسجد دیگر جایی برای نمازگزاران باقی نمانده. فریادهایی بلند میشود: “آقا دیگر داخل جا نیست”. “داخل شبستان دیگر جا نیست، داخل حیاط باشید.”
در حیاط مسجد، موکتهای مقطع به رنگ خاکستری پهن شده است. صدایی مدام میگوید: “آقا با کفش روی موکتها نروید.”
زیر آفتاب سوزان مسجد، صدای نوحهسرایی در مدح حضرت علی به گوش میرسد. “علی علی حیدر؛ اسدالله علی”، “رمز بچه شیعه برای ورود به بهشت، یا علیه.”
مدیحهسرایی با شروع قرائت قرآن قطع میشود. “فبای آلاء ربکما تکذبان.” پچ پچ و ولوله مردم حاضر در حیاط مسجد اما تبدیل به زیرصدای پخش قرآن شده است.
یک نفر از داخل شبستان میگوید:” خبرنگار و عکاس الحمدالله اینجا زیاد است. برای داشتن یادگاری از این مراسم، کسی با گوشی عکس نگیرد. به سایتها مراجعه کنید. اگر دیده شود، انتظامات میگیرد.”
مردم همچنان دارند میآیند! انگار برایشان فرقی ندارد که حیاط مسجد دیگر ظرفیتی برایش نمانده. حیات حالا پر شده است. صدای گاه و بیگاه صلوات، تنها چیزی است که در سکوت قبل از نماز به گوش میرسد.
جلوی درب مسجد، ازدحام عجیبی حاکم است. همه می خواهند داخل بیایند. تیم انتظامات مراسم، مدام فریاد می زند: “آقا با کفش داخل نیا. کفشت رو دربیار عزیز.” فریادها جوری است که انگار دعوا شده است.
اذان با صدای کریم منصوری پخش میشود. تیم کنترل برنامه، مردم را راهنمایی میکند. “دوستان یک مقدار جمعتر بنشینید، آقا اون ور نرو، دوستان همه بنشینند.”