داستان زندگی به روایت پرسپولیسی ها!

صعود پرسپولیس درس‌های روان‌شناسانه‌ای داشت؛ با زننده گل صعود هم کلام شدیم

یک تیم خسته، یک تیم زخمی، یک تیم همدل به وسعت ایران که اراده کرده بود قوی‌تر از هر لابی باشد، تیمی که عزم کرده بود رنگ غیرت را پررنگ‌تر از امکانات نشان بدهد. تیمی که اگر زانویش از خستگی می‌لرزید، بازهم نگاهش مصمم بود. تیمی که دعای خیر مادر عیسی را کنارش داشت. پرسپولیس مقابل النصر فقط یک باشگاه نبود، نماینده غرور ایرانی بود که می‌خواست نبرد اراده‌ها را به نفع تعصب رقم بزند. پرسپولیس نماینده ضربان قلب‌های عاشقی بود که می‌خواستند کل ایران سربلند باشد نه فقط یک تیم. پرسپولیس شور دل‌هایی بود که می‌خواست خط لب هموطنان در این‌روزهای سخت به منحنی لبخند تبدیل شود. با موفقیت پرسپولیس فقط یک تیم ایرانی مقابل یک تیم متمول سعودی پیروز نشد. شور و عشق برابر لابی و بی‌عدالتی برنده شد و همین طعم پیروزی را برای همه هموطنان عزیزی که پرسپولیس را نماینده پرچم سه رنگ کشورمان می‌دانستند، دو چندان کرد. این موفقیت می‌تواند برای زندگی ما درس‌های بزرگی داشته باشد. وقتی نگاه مصمم علی شجاعی بازیکن کمتر شناخته شده پرسپولیس را دیدیم که دربرابر غرور کاذب بازیکنان میلیاردی حریف، آن‌قدر خونسرد خودش را به تاریخ دل‌های فوتبالی پیوند زد این دعای خیر ما بود که گام‌هایش را استوار می‌کرد. در این پرونده یک روان شناس از نقش «sweet  spot» می‌گوید که می‌توانست شوک روحی منفی شدیدی به قرمزها بدهد اما آن‌ها را یکدل‌تر کرد. از درس‌های روان شناسی این پیروزی می‌گوییم و با «علی شجاعی» زننده گل  صعود پرسپولیس همکلام می‌شویم. با ما باشید.

آن چه پرسپولیس را نکشد، قوی‌تر می‌کند

از منظر روان‌شناسی کاری که ای‌اف‌سی با پرسپولیس کرد و مسیر پرپیچ‌و‌خم صعود این تیم به فینال، پر از رموز موفقیت برای همه ماست