زن جوانی که از ۱۹ سالگی به اتهام قتل همسرش در زندان بهسر میبرد، به دلیل مشکلات روانی ناشی از سالهای طولانی زندان و افسردگی در بیمارستان بستری شد. خانواده این زن برای تهیه مبلغ دیه مقتول از مردم درخواست کمک کردند
به گزارش خبرنگار شرق، این زن به نام فرشته سال ۸۸ به اتهام قتل همسرش بازداشت شد و در بازجویی اولیه به این جرم اعتراف کرد. او که با شکایت خانواده شوهرش بازداشت شده بود، به پلیس گفت: من دو سال قبل ازدواج کردم و با شوهرم روابط نسبتا خوبی داشتیم. این اواخر بهخاطر برخی مسائل با هم جروبحث میکردیم. ما در قم زندگی میکردیم. روز حادثه با هم به تهران آمدیم تا در خانه خواهرشوهرم میهمان باشیم. در میهمانی بعد از اینکه چای و میوه خوردیم، باز با شوهرم جروبحث کردیم. مسئله اصلی بچههای شوهرم بودند. او به سمت من حمله کرد و مرا زیر مشت و لگد گرفت. من هم یک لحظه کنترل خودم را از دست دادم و او را با چاقو زدم، اما قصد کشتن او را نداشتم. این گفتهها از سوی حاضران در صحنه قتل نیز تأیید شد و خواهرشوهر و مادر مقتول گفتند فرشته ابتدا از سوی شوهرش مورد حمله قرار گرفت. خواهرشوهر فرشته گفت: آنها همیشه با هم جروبحث میکردند و برادرم زنش را کتک میزد. روز حادثه به او لگد زد و فرشته هم عصبانی شد و با چاقوی میوهخوری که در بشقاب بود، به برادرم حمله و او را مجروح کرد. ما بلافاصله برادرم را به بیمارستان بردیم، اما جانش را از دست داد. هرچند این تنها اعتراف فرشته بود و بعد از آن گفتههایش را پس گرفت و مدعی شد یکی از اعضای خانواده شوهرش قتل را انجام داده است، اما ادعای جدید دیگر مورد قبول دادسرا قرار نگرفت. پرونده با صدور کیفرخواست به شعبه ۱۱۳ وقت دادگاه کیفری استان تهران رفت. فرشته در جلسه محاکمه گفت: من و شوهرم رابطه خوبی با هم داشتیم و او را دوست داشتم. من شوهرم را نکشتم و فرد دیگری او را کشت و من با او درگیری نداشتم.
دادگاه گفتههای فرشته را قابلقبول ندانست و متهم را به قصاص محکوم کرد. این حکم در دیوانعالی کشور مورد تأیید قرار گرفت و فرشته که راهی بهجز جلب رضایت نداشت، در زندان ماند. حالا اولیایدم بودند که باید تصمیم میگرفتند زن جوان را ببخشند یا حکم قصاص را اجرا کنند. بعد از گذشت سالهای زیاد و فوت مادر مقتول، خواهران او بهعنوان اولیایدم باید درباره فرشته تصمیم میگرفتند. چند نفر از خواهران شوهر فرشته با تلاش خانواده این زن حاضر شدند بدون قیدوشرط رضایت بدهند، اما یکی از آنها برای رضایت خواستار مبلغ ۱۸۰ میلیون تومان شد.
هرچند خانواده فرشته تلاش زیادی برای جمعآوری این مبلغ کردند، اما موفق نشدند. برادر فرشته در گفتوگو با «شرق» گفت: فرشته از سال ۸۸ در زندان بهسر میبرد و وضعیت روانی مناسبی ندارد. زمانی که او بازداشت شد، ۱۹ ساله بود. ما هنوز هم نمیتوانیم باور کنیم فرشته این کار را کرده باشد. او دختر بسیار آرامی بود و با شوهرش هم روابط خوبی داشت. وضعیت زندگی ما بهلحاظ اقتصادی اصلا خوب نیست. من یک کارگر ساده هستم و پدرم هم در روستا زندگی میکند؛ بیماری قند خون دارد و یک پایش را از دست داده و چشمهایش کمسو شده و تقریبا جایی را نمیبیند. ما هیچ ملک یا مال باارزشی نداریم که بفروشیم و این مبلغ را فراهم کنیم.
او درباره وضعیت فرشته گفت: فرشته سالهای زیادی است که در زندان است. او وقتی بازداشت شد، ۱۹ ساله بود. بیشتر سالهای جوانیاش را در زندان بوده و حالا در یک بیمارستان نگهداری از بیماران روانی بستری شده است. او به دلیل افسردگی بسیار شدیدی که دچارش شده، توان ماندن در زندان را ندارد. تنها کسی که میتوانست به فرشته سر بزند، من بودم و مابقی اعضای خانواده به دلیل فقر اقتصادی که درگیرش هستیم توان دیدار او را ندارند. از وقتی فرشته در بیمارستان بستری شده است، من هم نمیتوانم مرتب به ملاقاتش بروم.
برادر فرشته برای خواهرش از مردم درخواست کمک کرد و گفت: بیایید و وضع زندگی ما را ببینید. ما هیچ پولی نداریم. من خودم یک کارگر هستم که خرجی پدر بیمارم را هم میدهم. اگر یک روز کار نکنم، زندگی زن و بچهام را هم نمیتوانم تأمین کنم. درخواست دارم مردم کمک کنند تا فرشته را از زندان بیرون بیاورم، البته بعد از آن او را باید تحت نظر دکتر نگه دارم تا حالش خوب شود، اما این گرفتاریای که دچارش شدهایم فقط با یاری مردم برطرف میشود. شهروندان خیری که قصد کمک به فرشته را دارند میتوانند کمکهای نقدی خود را به شماره کارت ۵۰۴۷۰۷۱۰۵۶۹۶۰۹۱۳ به نام شهرزاد همتیپلسنگی که از همکاران خیر روزنامه «شرق» است واریز کنند.