سرخجه یک بیماری ویروسی است که سرخک آلمانی یا سرخک سه روزه نیز نام دارد زیرا تب بیمار بعد از ۳ روز قطع میشود. گاهی اوقات ضایعات پوستی آن شبیه سرخک یا مخملک تظاهر پیدا میکند.
دانههای پوستی در سرخجه معمولاً در پشت گوش پدیدار میشوند و سپس به صورت و گردن و بقیه نقاط بدن گسترش میابد از نشانههای بالینی مشخص سرخجه التهاب غدههای لنفاوی واقع در پشت گوش یا ناحیه پشت گردنی میباشد.
علایم سرخجه
کودک مبتلا به این بیماری ممکن است فاقد علامت باشد بیماری در بزرگسالان میتواند به صورت تب خفیف ۱ تا ۵ روزه، سردرد، بیقراری، ترشح خفیف بینی و التهاب ملتحمه بروز کند.
سرخجه از طریق تماس با ترشحات بینی و گلوی افراد آلوده منتقل میشود. این بیماری بهطور مستقیم از طریق قطرههای آب دهان ضمن تماس مستقیم بیماران منتقل میشود.
تشخیص بالینی سرخجه در اغلب مواقع درست انجام نمیشود. در موارد حاد بیماری تنها با کمک آزمایشگاه میتوان بیماری را تشخیص داد. تشخیص بیماری براساس افزایش آنتیبادی اختصاصی ضدویروس سرخجه در دو بار آزمایش تأیید میشود در فاصله ۱ تا ۲ هفته پس از ظهور ضایعات پوستی میتوان ویروس را از ترشحات گلوی بیمار جدا کرد. خون، ادرار و مدفوع بیمار میتواند حاوی ویروس باشد. اما جداکردن ویروس بسیار وقتگیر بوده و به ۱۰ تا ۱۴ روز وقت احتیاج دارد.
برای تشخیص سرخجه مادرزادی در نوزاد تازه متولد شده میتوان خون بیمار را مورد آزمایش قرار داد در صورت وجود آنتیبادی اختصاصی ضدویروس سرخجه در یک نمونه خون میتوان بیماری را تشخیص داد.
درمان سرخجه
هر روز پنج گرم گل گاو زبان را در یک لیتر آب سرد چند دقیقه بجوشانید و بعد ۱۵ دقیقه دم کنید. سپس صاف کرده و آن را با شیر مخلوط و با عسل شیرین کنید و به بیمار بدهید تا بخورد.
سه قاشق چای خوری گل گاو زبان را در سه استکان آب جوش دم کرده؛ بعد از هر وعده غذا با کمی نبات صرف نمایید و تا بهبودی کامل ادامه دهید.