در پرسپولیس مدیران باشگاه از بازیکنان مشهورتر هستند!

بهروز رهبری فرد چند سالی است که به زبان آتشین پیشکسوتان باشگاه پرسپولیس تبدیل‌شده و کم‌وکاستی‌ها را فریاد می‌زند. او سال‌ها بازیکن و سپس کاپیتان پرسپولیس بوده و به قول خودش همه اتفاقات فوتبال را تجربه کرده است. ازاین‌رو با زبان انتقاد، نسبت به وقایع اطراف خود واکنش نشان می‌دهد. با او برای دقایقی صحبت کردیم که می‌خوانید:

کاری به مدیریت باشگاه ندارم
همین ابتدای کار بگویم که ترجیح می‌دهم زیاد در مورد مدیریت باشگاه صحبت نکنم. اصلا چرا باید در این مورد حرف بزنیم. این‌همه آدم اطراف وزیر رفت‌وآمد می‌کنند، یک نفر از آنها بالاخره مدیرعامل می‌شود. دیدید که فردی خارج از وزارتخانه، مدیر پرسپولیس نشد. برای مجید سمیعی آرزوی موفقیت می‌کنم، اما معتقدم کسی که قلبش برای پرسپولیس می‌تپد، نباید کاری به مدیریت و مدیران باشگاه داشته باشد چون تمام عشق ما، همان تیمی است که به زمین می‌رود.
رسول پناه هم مثل بقیه
به من می‌گویند چرا در مورد رفتارهای مهدی رسول پناه، مدیر قبلی پرسپولیس نظری نمی‌دهم؟ بله من سکوت کردم، چون دلیلی برای صحبت نداشتم. به خدا قسم کسی که‌گل‌های پرسپولیس را در مسیر صعود به فینال لیگ قهرمانان زد، رسول پناه نبود بلکه بازیکنان این تیم بودند. آنها با تلاش و ازخودگذشتگی‌شان، پرسپولیس را به فینال آسیا رساندند؛ کاری که ما در دوران فوتبالمان با کلی ستاره بزرگ هم نتوانستیم انجام بدهیم. رسول پناه هم یکی بود مثل طاهری، گرشاسبی، عرب، انصاری‌فرد و دیگران. یک مشکل را حل کرد و هزار مشکل را برای باشگاه ساخت. باید حواسمان به تیم داخل زمین باشد.
هواداران نگاه شان را تغییر دهند
دوست دارم به‌عنوان یک برادر کوچک‌تر به هواداران پرسپولیس و به خواهران و برادرانم بگویم دیگر بس است، دست از سر مدیربازی های تان بردارید. چرا باید مدیر باشگاه، مشهورتر از بازیکنان تیم باشد؟ چرا برای یک‌بار هم که شده قبول نمی‌کنید فقط در فوتبال ایران، مدیران باشگاهی از بازیکنان مهم‌تر هستند. اگر هوادار هستیم، باید فقط دنبال تیم‌مان باشیم نه در پی آن‌که چه کسی مدیرعامل یا عضو هیات مدیره می‌شود. به خدا قسم این افراد دلشان به حال تیم نمی‌سوزد. تنها عضو وفادار پرسپولیس، شما هواداران هستید. نه مدیر و معاون و نه مشاور و سرمربی و بازیکن می‌ماند، فقط طرفداران پای پرسپولیس می‌مانند.
 از پروین نه حمایت کردم، نه انتقاد
شنیدم علی پروین هم تلاش‌هایی داشت تا وارد هیات مدیره شود اما من هرگز نه حمایتی از او کردم، نه انتقادی. پروین را دوست دارم و سال‌ها شاگردش بودم، اما دلیل نمی‌شود انتقاد نکنم. علی آقا یک‌زمانی یک‌تنه پرسپولیس را مدیریت و هدایت می‌کرد، اما دیگر آن دوران گذشته و شرایط تغییر کرده است. باید جا برای مدیران جوان و تفکرات تازه باز شود. پروین زمانی که قهرمانی می‌آورد و یک مربی خوب و تأثیرگذار بود، محبوبیت هم داشت، اما الآن در جایگاه مدیریتی فکر نمی‌کنم بتواند کار خاصی انجام بدهد به همین علت است که از او حمایتی نکردم.
به عملکرد یحیی اطمینان دارم
در دوره قبلی که یحیی گل محمدی،هدایت پرسپولیس را به دست گرفته بود در مورد موفقیتش تردید داشتم و میانه ما به خاطر برخی مصاحبه‌ها شکرآب شد. حرف من این بود که یحیی باید در چند باشگاه خوب دیگر مربیگری کند و سپس با کوله باری از تجربه و دانش برگردد تا سال‌ها در پرسپولیس بماند. حالا اما مطمئنم یحیی به جایگاهی که انتظارش را داشتم، رسیده و نیاز به حمایت من و سایر پیشکسوتان و هواداران دارد تا خودش را نشان بدهد. عملکرد او و دستیارانش واقعا خوب بود. حساب کنید پنج بازیکن جدید در ترکیب تیم قرارداد و بازهم به فینال رسید. اینها در فوتبال خیلی سخت به دست می‌آید. باید قدر یحیی را بدانیم.

هرکسی حق دارد برای زندگی خود تصمیم بگیرد
طرفداران پرسپولیس الآن نگران جدایی شجاع خلیل زاده، مهدی ترابی، علی علیپور و سایر بازیکنانند، اما یادشان رفته خودشان بهترین بازیکنان پرسپولیس هستند. اگر هواداران نباشند، پرسپولیس با تیم‌های دسته اول و دوم لیگ ایران هیچ تفاوتی نمی‌کند. از طرفی هرکسی حق دارد برای زندگی‌اش تصمیم بگیرد. وقتی شجاع داشت لوگوی تیم را می‌بوسید، نباید لقب متعصب را برایش در نظر می‌گرفتید و امروز که رفته هم نباید به او بگوییم بی‌تعصب. شجاع و بقیه بازیکنانی که جداشده‌اند، دین خود را به پرسپولیس ادا کرده‌اند و حالا باید پی زندگی‌شان بروند. من شک ندارم یحیی گل محمدی با همین تیمی که در اختیار دارد، بهترین بازی‌ها را انجام می‌دهد و دو روز دیگر همه یادشان می‌رود که بازیکنان جداشده، یک‌زمانی برای پرسپولیس بازی می‌کردند. الان کسی یادش نیست زمانی امثال ما هم در تیم پرسپولیس بازی می‌کردیم.