احسان حدادی با رکورد زیر ۶۶ متر چهارمین مدال طلایش از بازیهای آسیایی را گرفت و بعد به پهنای صورت اشک ریخت.
به گزارش خبرآنلاین؛ نوزدهمین مدال طلای کاروان ایران در جاکارتا درحالی بدست آمد که احسان حدادی یکی از بهترین پرتاب هایش را نداشت اما توانست طلا بگیرد.
او که تا ۷۰ متر هم پرتاب داشته برای این مدال اما بیش از همیشه اش شادی کرد.
اشک ریخت و با لباسی که رویش نوشته بود چو ایران نباشد تن من مباد و یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور پدرش را در آغوش گرفت و تا می توانست اشک ریخت.
او دو سال کابوس وار را سپری کرد . تلخ ترین روزهای عمرش. کلی شایعه ، شماتت و عذاب و حالا این روزی بود که دوباره در لباس ملی افتخار می آفرید. او حق داشت گریه کند .
باشد که برگردد و بار دیگر با همه وجود در کنار مردمش باشد و دیگر اتتفاقات تلخ گذشته تکرار نشود.