اینروزها برخی از یاران قدیم و فعلی احمدینژاد درگفتوگوهایی اعلام کردهاند که «غیبت احمدینژاد در رقابتهای انتخابات ریاستجمهوری ٩۶ به معنی حذف همیشگی او از عرصه سیاست نیست
بعد از نهادینه شدن نگاهی متفاوت درساختار قدرت به مدیریت شیخ دیپلمات و تغییر دیدگاه جامعه جهانی به ایران بعد از مذاکرات و بازگشت ایران به معادلات در هم تنیده منطقهای و نقشآفرینی در سیاست ورزیها در مسائل سخت خاورمیانه، محمود احمدینژاد زمینههای فکری خود در جامعه را درحال خشک شدن ارزیابی کرد.
بنابراین کوشید تا آمادگی خود برای بازگشت به قدرت را علنی کند و در این مسیر بسیار سفر کرد که هدف آن القای علاقه جامعه به خود بود. اما نهی مقام معظم رهبری از حضور او در انتخابات ۹۶ آن هم به علت پدیدار شدن دو قطبی در کشور مسیر او را سد کرد و احمدینژاد در نیت خود برای بازگشت به قدرت با ناکامی روبهرو شد. اکنون این سوال مطرح میشود که آیا احمدینژاد عطای حضور در عرصه سیاست را به لقایش بخشیده است. دفاع او از نوع عملکردش در سال ۹۲ حتی در قبال رقیبان هم جناحی نشان میدهد که احمدینژاد بیش از کنارهگیری از قدرت، تمایل به نقش آفرینی مستقیم و غیر مستقیم درصحنه سیاسی کشور دارد.
احتمال شهردار شدن احمدینژاد!
اینروزها برخی از یاران قدیم و فعلی احمدینژاد درگفتوگوهایی اعلام کردهاند که «غیبت احمدینژاد در رقابتهای انتخابات ریاستجمهوری ٩۶ به معنی حذف همیشگی او از عرصه سیاست نیست و او برنامههای دیگری دارد و احتمالا در اندیشه انتخابات شوراهای شهر و دورخیز برای انتخابات سال۱۴۰۰ خواهد بود.»
در این زمینه مسعودزریبافان رئیس سابق بنیاد شهیدوامور ایثارگران و معاون رئیسجمهور در دولت محمود احمدینژاد اظهار کرده است: «تا جایی که به ذهن من میرسد، خودش(احمدینژاد) به این اشاره کرده و از قصد خود مبنی بر شرکت نکردن در انتخابات ریاستجمهوری ٩۶ نوشته است، نه همه انتخاباتهای آینده». رئیس بنیاد شهید دولت دهم معتقد است: «احمدینژاد آدمی نیست که بخواهد از دنیای سیاست به سادگی دست بکشد و اگر بخواهد شهردار پایتخت شود، باید مهرههای خود را به شورا ببرد تا بتواند ساختمان بهشت را به نام خود کند».
همچنین زریبافان اشاره داشت:«جوهره آقای احمدینژاد، جوهره کار وخدمت است، بنابراین هر عرصهای را که وی برای کار و خدمت شایسته در آن یقین پیدا کند، امکان ورود به آن را دارد.» وی در مورد نوع فعالیت احمدینژاد در انتخابات شورای شهر گفت:«درباره شهرداری تهران، با توجه به اینکه اختیار انتخاب شهردار با شورای شهر است، بنابراین تحقق آن منوط بر این است که ایشان موفق شود هواداران خود را وارد شورای شهر تهران کند.» نکتهای که زریبافان به آن اشاره دارد، در صورتی که محتمل شود، انتخابات آتی را به رقابتیترین انتخابات شوراهای شهر ایران بدل میکند.
باهنر سکوت کرد
از سوی دیگر محمدرضا باهنر، رئیس جبهه پیروان خط امام و رهبری، هفته گذشته دریک نشست خبری درهمین باره گفت:«این که بگویم احمدینژاد اگر وارد انتخابات شوراها شود یا نشود، مصلحت است یا نه، را نمیدانم و این را هم نمیدانم اگر وارد شود، رقیب ما میشود یا نه؛ به هرحال، در این زمینه ما حتی با اصلاحطلبان نمیخواهیم رقابت سیاسی کنیم، بلکه باید رقابت کارآمدی داشته باشیم.»
در نهایت…
احمدینژاد خانهنشین نمیشود. وی خود را مهمترین کنشگر عرصه اصولگرایی میداند. به اعتقاد بسیاری از جمله صادق زیبا کلام فعال سیاسی اصلاحطلب، اصولگرایان بدون نام احمدینژاد جایگاهی میان مردم ندارند و نخواهند توانست بدنه اجتماعی خود را منسجم کنند.
در نتیجه این خلأو همچنین عدم تمایل اصولگرایان برای ورود به رقابت با اصلاحطلبان، محمود احمدینژاد با یاران و نزدیکان شناختهشده خود احتمالا به شورای شهر تهران میاندیشد و اگر هم اصولگرایان تمایلی نداشته باشند که با وی ائتلاف کنند او حاضر است با لیست جدا از آنها، با هر عنوانی در انتخابات شورای شهر تهران شرکت کند که البته ورود او به صورت جداگانه از اصولگرایان در انتخابات شورای شهر یعنی شکست دوستانش. در نتیجه اصولگرایان چارهای ندارند جز اینکه گوش به فرمان احمدینژاد باشند. در این صورت اگر وی بتواند اکثریت عددی شورای شهر را به دست آورد، آنگاه مجددا شهردار تهران خواهد شد، اما بعید است پس از آن بار دیگر بر کرسی ریاستجمهوری بنشیند!