والدین در اغلب اوقات نمی توانند کنترل صددرصدی بر عادات و حرکات ناهنجار کودک داشته باشند، یکی از این عادات انگشت در بینی کردن است!
کودکان از زمان نوزادی انگشت هایشان را در سوارخ بینی فرو می برند. به محض این که کودکان توانایی کنترل انگشت های خود را می یابند، سوراخ هایی که با انگشت های خود به سراغ آنها می روند نیز کشف می شوند. البته این شرایط جای نگرانی ندارد زیرا بخشی عادی از چگونگی تعامل کودکان با محیط اطراف و روند کشف و فراگیری است.
به منظور کمک به کودک برای توقف این رفتار در وهله نخست درک این که چرا آنها این عادت را آغاز می کنند مهم است. انگشت کردن در بینی می تواند در نتیجه خستگی، خواب آلودگی، به خواب رفتن، کسب آرامش یا مقابله با شرایط صورت بگیرد. در بیشتر موارد، انگشت کردن در بینی احتمالا یک مرحله گذرا است و با بزرگتر شدن کودک این عادت نیز کنار گذاشته می شود.
به گفته برخی کارشناسان، والدین کار زیادی برای توقف رفتار انگشت کردن در بینی توسط کودکان نمی توانند انجام دهند زیرا بخشی عادی از زندگی یک کودک است. به والدین توصیه می شود این رفتار را نادیده بگیرند و ناراحتی و سرخوردگی خود را نشان ندهند زیرا کمکی به تشویق کودک برای کنار گذاشتن این کار نمی کند. در عوض، به کودک خود هنگامی چهار یا پنج ساله است چگونگی فین کردن را آموزش داده و با وی درباره تمیز نگه داشتن دست ها برای جلوگیری از پخش میکروب ها صحبت کنید.
به فصل و شرایط آب و هوایی نیز توجه داشته باشید زیرا هوای خشک یا سرد می توانند احتمال انگشت کردن در بینی را افزایش دهند. والدین باید از یک مرطوب کننده هوا در این شرایط استفاده کنند تا به مرطوب ماندن محیط بینی کمک کنند. چرب کردن داخل بینی چند بار در روز نیز می تواند به کاهش التهاب و انگشت کردن در بینی کمک کند.
هر چه کودکان بزرگتر می شوند و با ورود به مدرسه، آنها در می یابند که فرو بردن انگشت در بینی رفتار قابل قبولی نیست و کار زشتی محسوب می شود.