دیسکها در فواصل بین مهرهها قرار دارند و از نظر ساختاری از دو قسمت تشکیل میشوند؛ قسمت خارجی که یک لایه انعطافپذیر شبیه لاستیک است و هسته دیسک که بافتی شبیه ژله دارد.
روزه داری با دیسک کمر
با افزایش سن، هسته دیسک مقداری از آب خود را از دست میدهد و در نتیجه این کاهش آب انعطافپذیری دیسک کمتر شده و احتمال آسیب در اثر فشارهای وارده بیشتر میشود. در سنین بالای ۴۵ سالگی یکی از مهمترین علل آسیبپذیری دیسکها کمآبی آنها است.
در ایام ماه مبارک رمضان نوشیدن چهار تا شش لیوان آب در زمان بین افطار تا سحر مازاد بر رفع تشنگی میتواند مقدار زیادی از کمآبی روزانه را جبران کرده و با حفظ انعطافپذیری دیسک از ایجاد کمردرد خصوصا در بیماران با سابقه دیسک کمر جلوگیری کند.
استفاده از فیبرها نظیر سبزیجات در وعده افطار میتواند در حفظ آب موجود در دستگاه گوارش موثر باشد.
بیماران مبتلا به بیماری دیسک که تحت درمان هستند بهتر است برای تنظیم زمان مصرف داروها در افطار و سحر با پزشک خود مشورت کنند و به هیچ وجه درمان را خودسرانه قطع نکنند.
توجه داشته باشید اینکه شما میتوانید روزه بگیرید یا نه، به شدت بیماری، تاثیر درمانهای انجامشده در کنترل بیماریتان و همچنین تشخیص و مشورت پزشکتان بستگی دارد.
اگر روزهداری بیماری فرد را شدت میبخشد و روی سلامتش تأثیر منفی دارد از روزه گرفتن منع میشود، اما اگر بهجا آوردن این فریضه با رعایت شرایط خاص بیمار تأثیر منفی بر سلامتیاش نداشته باشد، میتواند روزه بگیرد.