قرنهاست که در جزیره سولاویزی اندونزی مردهها بخشی عادی از زندگی روزمره زندهها هستند و ماهها و سالها با هم زندگی میکنند.
اهالی این جزیره بر این باوراند که افراد پس از مرگ نمردهاند و بیمار هستند به همین خاطر آنها را در کنار خود نگهداری میکنند و روزی دو بار برای مردهی خود غذا، قهوه و سیگار میبرند و با او گپ میزنند.
در گذشته برای حفاظت از بدن اجساد گیاههای خاصی را روی پوستشان می مالیدند اما اکنون از مایعی شیمیایی به نام فرمالین استفاده میکنند.