مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
سیامک رحمانی، روزنامه‌نگار در یادداشتی درباره حضور شفر در استقلال نوشت: تصور کنید که اگر شفری در کار نبود، همین حالا و در انتهای فصل محمود فکری و حتی جواد نکونام با نتایجی که در لیگ یک گرفته‌اند می‌توانستند مدعیانی برای نیمکت استقلال باشند.
تصور کنید که اگر شفری در کار نبود، سایه بازگشت منصوریان همچنان بر سر تیم بود و می‌شد به قراردادی دوباره با امیر قلعه‌نویی فکر کرد.
به پاشا و نامجومطلق. به خصوص فرهاد مجیدی که نامش در صدر فهرست کسانی است که یک دوره حضور از استقلال طلب دارند.
روی نیمکت یا بالای سر مربی یا هر جای دیگر. اتفاقی که ممکن است بسیار هم برای تیم آبی‌ها مفید باشد اما هر چه دیرتر، کم ریسک‌تر.
منصور پورحیدری ۱۰ دوره، ناصر حجازی و امیر قلعه‌نویی هر یک ۴ دوره، مظلومی و زرینچه و مرفاوی هر یک دو دوره. شاید کمتر تیم بزرگی را در دنیا بشود سراغ گرفت که نیمکت مربیگری‌اش این قدر تکراری و خسته‌کننده بین چند مربی دست به دست شده باشد؛ مربیانی که فقط در یک نقطه تلاقی داشتند، سابقه بازی در استقلال.
تاریخ چهار دهه اخیر باشگاه استقلال اگر چه با قهرمانی‌ها و افتخارات بسیاری آذین شده اما در جای‌جایش می‌توان روزها و فصل‌های ملتهب و بحرانی را دید.
وقتی که تیم از نتیجه گرفتن می‌ایستاد و اغلب حتی نمی‌توانست نمایش رضایت‌بخشی داشته باشد و مدیران باشگاه معمولا چاره را در رجعت می‌دیدند.
بازگشت دوباره به چهره‌های آشنا؛ اسطوره‌هایی که زمانی در زمین درخشیده بودند و حالا قرار بود روی نیمکت منجی باشگاه محبوبشان باشد.
این که روی سکوها هم در روزهای سخت معمولا همین نام‌ها را فریاد می‌زدند، در شکل گرفتن چنین سیکل بسته‌ای تاثیرگذار بود. /فرهنگستان فوتبال