مجله انلاین دوستان : محمّد بن موسى بن متوکّل رحمه اللَّه علیه مى گوید:
محمّد بن سنان نقل کرده از حضرت ابى الحسن على بن موسى بن جعفر علیهم السّلام شنیدم که مى فرمودند: خداوند عزّ و جل خمر و شراب را به خاطر چند جهت حرام فرموده:
الف: در آن فساد است.
ب: عقل شارب را تغییر داده و زایل مى کند.
ج: شارب را وادار مى کند که خداوند عزّ و جلّ را انکار کند.
د: شارب را وادار مى کند که بر خدا و انبیائش دروغ ببندد.
ه: فسادهاى دیگرى از شارب سر مىزد.
و: قتل و نسبت ناروا دادن و مبادرت به زنا ناشى از شرب خمر مى باشد.
ز: شرب خمر سبب مى شود که شارب نسبت به اجتناب از محارم الهى بى اعتناء و کم مبالات باشد.
سپس امام فرمودند: به خاطر این جهت حکم نمودیم که هر شراب و مایع مست کننده اى حرام است زیرا عاقبتى که بر خمر مترتّب است بر این مایعات نیز به مترتّب مى باشد یعنى آنچه از فساد که به دنبال شرب خمر هست به دنبال شرب این مایعات نیز خواهد بود لذا کسى که به خدا و روز آخرت ایمان داشته و دوستى و ولایت ما را دارد و اساسا مودّت و محبّت ما خاندان پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله دین او مى باشد باید از شارب مسکر اجتناب و احتراز کند چه آنکه بین ما و شارب مسکر هیچ ارتباطى نمى باشد.
مفضّل بن عمر نقل کرده محضر امام صادق علیه السّلام عرض کردم: براى چه خدا شراب را حرام کرده است؟
حضرت فرمودند: خداوند متعال شراب را به خاطر تأثیرى که داشته و فسادى که ایجاد مى کند حرام فرموده زیرا شراب موجب پیدا شدن ارتعاش در شارب آن بوده و نور و جوانمردى او را از بین برده و وادارش مى کند که بر ارتکاب محرّمات جرات پیدا کرده و بر ریختن خونها مبادرت نموده و بر مرتکب شدن زنا اقدام نماید و اساسا شارب خمر وقتى مست شد اطمینانى نیست بلکه بسا با محارم خود نزدیکى کرده در حالى که عقل و ادراکش بجا نیست و شرب خمر در شارب آن ایجاد نمى کند مگر هر شرّ و بدى را.
ابى بکر حضرمى از امام باقر یا امام صادق علیهما السّلام، حضرت فرمودند:
غناء لانه و محلّ پیدا شدن نفاق بوده و شرب خمر کلید هر بدى و شرّى مى باشد و شارب خمر به منزله بت پرست بوده، وى کتاب خدا را تکذیب مى نماید زیرا اگر کتاب حق تعالى را تصدیق مى کرد حرام خدا را حرام مى دانست
.
منبع:علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى، ج۲، ص۵۲۶٫