سکته مغزی چه به صورت خونریزی در مغز و چه به شکل بسته شدن شریانها و نرسیدن خون به مغز عموما در سنین بالا مشاهده میشود اما در مواردی ممکن است در اطفال نیز رخ دهد.
برخلاف بزرگسالان که علت سکته مغزی تقریبا مشخص است (گرفتگی و آسیب عروق در اثر فشار خون، دیابت و افزایش سن) در کودکان بررسی دقیق برای پیدا کردن علت سکته مغزی بسیار ضروری است.
نوعی از سکته مغزی که با خونریزی داخل مغز اتفاق میافتد، معمولا به دلیل اختلالات مادرزادی و ژنتیکی رخ میدهد. خونریزی داخل مغز سبب آسیب بافت مغز و بسته به محل آن، بروز علائم عصبی در بیمار میگردد. وجود کلافههای شریانی وریدی داخل مغز یکی از این علل است.
این کلافهها از بدو تولد وجود دارد و ممکن است هر زمانی در طول زندگی خونریزی کنند.
مشکلات ژنتیکی در عناصر انعقادی مانند کمبود پلاکت یا پروتئینهای انعقادی هم میتواند سبب خونریزی مغزی در کودکان شود. علت دیگری که کمتر سبب خونریزی مغزی در اطفال میشود آنوریسم مغزی است که معمولا در میانسالی و بعد از آن علامتدار میگردد اما در موارد نادری ممکن است از بدو تولد وجود داشته و در کودکی سبب
خونریزی شود. نوع دیگر سکته مغزی به دلیل انسداد شریانهای خونرسان به مغز رخ میدهد که با عدم رسیدن اکسیژن به بافت مغزی، قسمتی از آن آسیب میبیند و سبب علائمی در بیمار میگردد.
انسداد عروق در کودکان نادر است و علل خاصی دارد. مشکلات ژنتیکی در گلبولهای قرمز مانند کمخونی داسیشکل یکی از این علل است که در آن گلبولهای قرمز به هم متصل شده و مسیر رگ را میبندند.
گاهی اشکال ژنتیکی وجود دارد که به دلایل نامعلوم سبب بسته شدن شریانها میشود؛ مثلا در بیماری نادری به نام مویا مویا که اولین بار در ژاپن تشخیص داده شد، چنین اتفاقی میافتد.
همچنین مشکلات مادرزادی قلب ممکن است باعث کاهش جریان خون و ایجاد لخته داخل قلب شود و بعد این لخته به شریانها راه یافته و یک یا چند شریان مغز را ببندد.
در مجموع علت هرچه باشد لازم است پیدا شده و درمان شود. در بیماریهای ژنتیکی گلبولهای قرمز و عناصر انعقادی درمان دارویی باید انجام گیرد و در مورد کلافههای شریانی وریدی، آنوریسمها و بیماری مویا مویا هم عمل جراحی لازم است.