یک سرمایهگذار ایرانی که حامی کلینتون است میگوید سیلیکونولی موتوری برای خلاقیت و «مسلما برای مقادیر بسیار بالایی از ثروت» است.
به گزارش بانی فیلم به نقل از گاردین، سرمایهگذار ایرانی سیلیکونولی که این هفته در خانهاش میزبان مراسم جمعآوری هیلاری کلینتون با حضور جورج و امل کلونی است، میگوید اینکه حدود ۱۵۰۰ نفر از هواداران برنی سندرز میخواهند با دیگ و قابلمه دم در خانهاش اجتماع کنند، او را نگران نمیکند.
شروین پیشهور که بیشتر به عنوان یکی از سرمایهگذاران اصلی کمپانی حملونقل اوبِر شناخته میشود، گفته «خوشآمدگو»ی اعتراضها علیه این مراسم جمعآوری سرمایه است که در خانه او بر فراز تپههای سانفرانسیسکو برگزار میشود و بهای یک صندلی (و سلفی گرفتن) با نامزد پیشتاز حزب دموکرات در آن بیش از ۳۰ هزار دلار خواهد بود.
به گفته او، این نوع اعتراض نشان از آزادی دموکراتیک در ایالات متحده دارد و توجهها را به چیزی جلب میکند که او آن را شرایط سخت رشدش میخواند. پیشهور به گاردین گفت: «تنها در آمریکاست که پسر مهاجر یک راننده تاکسی و پیشخدمت میتواند سعی کند در حالی به انتخاب نخستین رییسجمهور زنمان کمک کند که در عین حال جلوی خانهاش اعتراض میشود. اما من به اعتراضهای غیرخشونتآمیز به عنوان نشانی از دموکراسی بزرگمان خوشآمد میگویم.»
پیشهوار که موسس هایپرلوپ، یک سیستم حملونقل سرعتبالا که هنوز در مرحله تئوری قرار دارد و شامل لولهها و کپسولهای فشار بالا میشود است، در خانهاش میزبان این زوج مشهور خواهد بود تا سیلیکونولی را تشویق به بازگرداندن وزیر اسبق امور خارجه آمریکا به عنوان رییسجمهور کند. بهای آغازین بلیت حضور در این مراسم ۳۳۴۰۰ دلار است و میتواند برای نشستن پشت میزگردی با کلونیها و کلینتون، تا ۳۵۳۴۰۰ دلار هم برود. پیشهور با این مسئله مشکلی ندارد که کلینتون زمانی قول داده بود با استارتآپ اوبر مقابله کند؛ شرکتی که ثروت او را ساخته است. پیشهور در تنها مصاحبهاش درباره این مراسم که در آن کلونیها و سرمایهگذاران صنعت تکنولوژی حضور خواهند داشت، گفت: «هیلاری یکی از شایستهترین کاندیداها در تاریخ آمریکاست. تحت ریاستجمهوری و دولت هیلاری رادهام کلینتون، ملت ما در دست فرد خوبی خواهد بود.»
به گفته پیشهور، سیاستمداران و موسسان سیلیکونولی تنها به تازگی دارند متوجه میشوند که چه اهمیتی برای یکدیگر دارند: «سیلیکونولی موتور خلاقیت امروز و مسلما موتور خلاقیت مقادیر بسیار بالایی از ثروت است.» همین ثروت بسیار بالا از دید حامیان سندرز است که باعث شده آنها بخواهند روز جمعه اعتراض کنند. حامیان سندرز با بنرها و دیگ و قابلمههایشان میآیند «تا کمی سروصدا کنند».
در دعوتنامه این اجتماع اعتراضی آمده است: «بگذارید مردم سانفرانسیسکو جمع شوند و در خیابانهای اصلی نابهیل در اعتراض به این رخداد راهپیمایی کنند تا به کلینتون نشان دهند که ما این نوع فساد را قبول نداریم. مثلا در نظر بگیرید که ۳۰ هزار دلار تا چه حد میتواند به حل شدن مشکل بیخانمانی در سانفرانسیسکو کمک کند. این فستیوال فساد نه تنها غیردموکراتیک، بلکه غیراخلاقی و وقیح است!»
در شهری که تضاد نظرها در آن عمیق است، این زمانی از جدایی است و پیغام پوپولیستی سندرز تاثیر خودش را گذاشته است. معمولا سانفرانسیسکو در انتخابات اصلی نامزدی یک حزب، حمایت خود را پشت یک کاندیدا میگذارد و کالیفرنیا هم به ندرت در چنین انتخاباتی از اهمیت بالا برخوردار است. با این حال امسال، ریسک بسیار بالاتر است و جداییها هم بیشتر شده؛ سندرز حدود ۳٫۲ میلیون دلار از اهداکنندگان صنعت تکنولوژی به دست آورده که در مقایسه با ۱٫۵ میلیون دلار کلینتون، بیش از دو برابر است.
بخش جمعآوری سرمایه سیلیکونولی هم امسال در شرایط سختی قرار گرفته چون هیچ یک از کاندیداها حامی علایق و مصالح آنها نیست. وقتی مایک بلومبرگ، شهردار سابق نیویورک اعلام کرده بود که میخواهد وارد رقابت ریاستجمهوری شود، موجی از هیجان در میان حامیان دنیای تکنولوژی به وجود آمده بود.
کلینتون – که یک بار از یکی از دستیارانش خواسته بود کل وبسایت واشنگتن پست را پرینت بگیرد و بنیادهای «اقتصاد اشتراکی» معروف را که اهمیت زیادی در رشد صنعت تکنولوژی دارد زیر سوال میبرد، کاندیدای منتخب طبیعی رهبران تکنولوژی نیست.
پل هالند، سرمایهگذار تکنولوژی «بنیاد سرمایه» که مشغول سازماندهی به رخدادهای سلسلهای بحثهای سیاسی است، میگوید: «سلسلهمراتب سنتی اینجا اگر میتوانست تا الان به صورت معمول مشغول جمعآوری سرمایه میشد، اما فعلا آنها هم گرفتار هرجومرج هستند.»
مت ماهان، موسس بریگِید (Brigade) که یک شبکه اجتماعی برای اعمال اجرایی سیاسی است میگوید: «بیشتر کسانی که کمپانیهای تکنولوژیکی به راه انداختهاند نسبت به انتخابات ریاستجمهوری مشتاق هستند، اما شاید کمی هم گیج شدهاند. من سازمان یا شرکت بزرگی که حامی کاندیداها باشد و با آدم هم صادقانه برخورد کند نمیبینم. بخشی از تئوری ما این است که دموکراسی با گستره خوبی پیشروی نکرده است.»
هرجومرجی که در میان اهداکنندگان به وجود آمده خود را در کمپینها هم نشان میدهد. تلاش کلینتون در جمعآوری سرمایه از سیلیکونولی با مشکل شروع شد. یکی از نخستین مراسمهای جمعآوری سرمایه او در شرکتهای بزرگ تکنولوژیکی، در کمپانی تِرانوس بود که بعدها معلوم شد راهحل مبتکرانه آنها برای آزمایش خون، تا حدود زیادی جعلی بوده است. این مسئله باعث حیرت رسانههای تکنولوژیکی شد و به نظر با جامعه سیلیکونولی جور درنمیآمد.
پیشهور برای کمپین انتخاب دوباره اوباما به عنوان رییسجمهور هم ۶۹۲٫۶۱۰ دلار جمعآوری کرده بود، او در ایران به دنیا آمده و میگوید به همین دلیل است که بیشتر از نظر سیاسی فعال است. او میگوید: من مجبور شدم سیاسی باشم چون وقتی در تهران بچه بودم، بمب روی سرم میریخت و صدام به کشور ما حمله کرده بود.
به گفته او، جایی که زمانی پدران موسس دموکراسی نشسته بودند، حالا موسسان استارتآپها قرار دارند. این سرمایهگذار ایرانی در انتها گفت: «اگر الکساندر همیلتون امروز از یک جزیره کوچک میآمد، آیا به نیویورک میرفت؟ نه، به سیلیکونولی میرفت.»