شاه ادوارد هشتم، مردى که بخاطر رسیدن به معشوقه سلطنت را رها کرد، او در سال ۱۹۳۶ بخاطر ازدواج با یک زن مطلقه آمریکایى سلطنت را رها کرد و به برادرش آلبرت سپرد.
ادوارد بزرگترین پسر شاه جرج پنجم و ملکه ماری بود. او عنوان پرنس ولز را در شانزدهمین سال تولدش گرفت. بهعنوان یک مرد جوان، در نیروهای مسلح بریتانیا در جنگ جهانی اول شرکت کرد. همچنین در چند سفر خارجی بهجای پدر شرکت کرد.
بعد از مرگ پدر در ۱۹۳۶ و پادشاه شدنش خیلی زود ماجرای او و خانم سیمپسون بر سرِ زبانها افتاد. نخستوزیر، مخالف این ازدواج بود و اعلام کرد مردم (در آن روزگار) هرگز مطلّقهای با دو شوهر سابق زنده را بهعنوان ملکه قبول نمیکنند. بهاضافهٔ اینکه چنین ازدواجی باعث شکاف بین دولت و کلیسای انگلستان که خود بهعنوان پادشاه در رأسش بود میشد. ادوارد میدانست که اگر ازدواج انجام شود دولت استنلی بالدوین استعفا خواهد داد؛ که میتوانست او را در خطر انتخابات عمومی قرار دهد و وجهه ی او را بهعنوان پادشاه مشروطه نابود کند.
بعد از اینکه تصمیم گرفت ارتباط خود با خانم سیمپسون را قطع نکند، از سلطنت کناره گیری کرد و جانشین او برادرش البرت شد که عنوان جرج ششم را برای خود برگزید. ادوارد هرگز تاجگذاری نکرد؛ و با ۳۲۶ روز یکی از کوتاهترین دورانهای سلطنت را بین پادشاهان انگلستان داشت. بعد از کناره گیری به او عنوان دوک ویندسور اعطا شد.