حضرت علی بن موسی الرضا (ع) در رساله ذهبیه فرموده اند: خوردن ماست و دوغ برای بدن بسیار مفید است؛ بعد از شیر و پنیر، ماست یک غذای کامل است؛ عمده مزیت ماست، خاصیت ضد عفونی کردن آن است.
معده و رودهها را با چیزهای زیادی میتوان ضد عفونی کرد، ولی بیشتر آنها غیر طبیعی هستند؛ آنها معده و رودهها را تنبل و غدد را از مسیر ترشح درست منحرف میکنند و میکروبهای مفید رودهها را نیز نابود میکنند، ولی ماست این ضررها را ندارد، چرا که میکروبهای مفید را از بین نمیبرد و بر خلاف چیزهای دیگر که اکثر آنها موجب تحریک و ناراحتی اعصاب میشود، به اعصاب ثبات و آرامش میدهد.
ماست با عمل ضد عفونی طبیعی خود هیچ نوع التهابی در معده و رودهها به وجود نمیآورد.
ماست علاوه بر عمل ضد عفونی، مولد ویتامین “ب” نیز است؛ صرف نظر از آن که خود به مقدار زیادی دارای ویتامین “ب” است.
ماست املاحی را که در بدن رسوب کرده و مولد سودا شده اند را از بین میبرد و جذب بدن میکند، بنابراین ماست در معالجه سودا و خارشهای پوستی بسیار سودمند است.
در هوای گرم که بلغم کاهش مییابد، صفرا غلبه میکند و رطوبت بدن کم میشود، ماست بهترین غذا و دارو است، زیرا رطوبت را زیاد، صفرا را کاهش و از شدت گرما میکاهد.
در زمانی که غذاها ناسالم، گوشتها فاسد و هوا کثیف و آلوده است، ماست بهترین وسیله برای مبارزه با انواع بیماریها محسوب میشود.