عسل باید در جای خشک نگهداری شود زیرا رطوبت محیط میتواند منجر به شکرک زدن آن شود
برخلاف تصور غلطی که در بین بیشتر مردم وجود دارد، عسلی که شکرک میزند؛ عسل اصل و طبیعی است و هیچ قند مصنوعی در آن وجود ندارد. البته استفاده از کلمه «شکرک زده» تأثیر زیادی در این برداشت اشتباه داشتهاست. چون در عسل طبیعی شکر وجود ندارد. پس بهتر است از کلمه رسبسته استفاده کنیم.
رسبستن در عسل
ساکارز، گلوکز و فروکتوز، قندهای طبیعی موجود در عسل هستند. این گلوکز خوشمزه و شیرین خیلی دوست ندارد بهصورت مایع بماند و ترجیح میدهد به حالت جامد در بیاید به همین دلیل است که اگر شرایط مهیا باشد کریستالی یا بلوری خواهد شد یا به اصطلاح رس میبندد یا شکرک میزند که اصلا نشانه بدی نیست.
رسبستن یا شکرک زدن عسل به چند عامل بستگی دارد:
میزان گلوکز عسل
همان طور که گفته شد، این گلوکز است که باعث میشود عسل شکرک بزند. پس هرچه میزان این ماده در یک عسل بیشتر باشد،آن عسل زودتر رس میبندد. این قضیه بستگی به نوع عسل، گلی که از آن به وجود آمده و البته منطقهای که عسل برداشت شده است دارد. برای مثال عسل یونجه چون گلوکز زیادی دارد زودتر شکرک میزند.
میزان رطوبت و دمای محیط نگهداری
عسل باید در جای خشک نگهداری شود زیرا رطوبت محیط میتواند منجر به شکرک زدن آن شود. عسل را نباید در محیط سرد مثل یخچال یا خیلی گرم قرار دهید دمای پایین منجر به زودتر شکرک زدن و دمای بالا سبب از بین رفتن ویتامینهای آن خواهد شد بهترین دمای نگهداری،دمای محیط است.
با عسل شکرکزده چه کنیم؟
هر عسلی ممکن است شکرک بزند. البته همانطورکه گفتیم ،شکرک زدن اتفاق بدی نیست و عسلهای طبیعی و خالص هم ممکن است شکرک بزنند. اما اگر اصرار برای از بین بردن شکرک دارید،یک قابلمه را پر از آب کنید و روی شعله گاز بگذارید هنگامی که دمای آب به ۴۰ درجه سانتی گراد رسید؛ عسل را خیلی آرام با شیشهاش درون قابلمه بگذارید. وقتی تقریباً نصف شکرش آب شد شیشه را بیرون بیاورید و اجازه دهید که بقیه شکرکها با گرمای خود شیشه آب شود.