غیر مجاز، غیر حرفه‌ ای‌ ترین فیلم این روزهای سینما

فیلم سینمایی غیرمجاز با بازی میلاد کی مرام و لیلا زارع، در اولین هفته اکران شکست بسیار سختی خورد، این فیلم در هفت روز اول اکران کمتر از ۶۰ میلیون تومان فروخت!

شکست فیلم سینمایی غیر مجاز در فروش

فیلم سینمایی “غیر مجاز” به کارگردانی “حسن یکتا پناه” در اولین هفته از اکران خود متحمل شکست سنگین اقتصادی شده و با فروشی معادل ۵۹ میلیون تومان در رتبه آخر جدول فروش سینمای ایران ایستاد. فیلم سینمایی “غیر مجاز” به کارگردانی “حسن یکتا پناه” در اولین هفته از اکران خود متحمل شکست سنگین اقتصادی شده و با فروشی معادل ۵۹ میلیون تومان در رتبه آخر جدول فروش سینمای ایران ایستاد.

این فیلم در حالی فروش بسیار ضعیفی را به ثبت رسانده که از حضور بازیگرانی نام آشنایی همچون میلاد کی مرام، لیلا زارع، یاسمن معاوی، نگار جوکار، پریوش نظریه، لوون هفتوان بهره می‌برد.

دلیل اول و ابتدایی شکست این فیلم را باید در کیفیت پایین اثر از نظر فیلمنامه، کارگردانی، ایده و بازی‌ها دانست. فیلمی که درجه کیفی یک تله فیلم را هم رعایت نکرده و تنها با دست اندازی به موضعی بسیار تکراری قصد جلب مخاطب را دارد.

دختری از خانواده فرار کرده و به تهران می‌آید. در تهران بزرگ تنها بوده و با پسری برخورد می‌کند که نقش قهرمان ها را بازی می‌کند و البته معلوم نیست از کجا به یکباره سر می رسد. این داستان خط فیلمی است که سعی دارد خودش را به زور در سطح فیلم های اجتماعی جا بزند.

اتفاقی که به هیچ عنوان نمی‌توان به فیلم “غیر مجاز” ربط داد را باید در فیلم نبودن و عدم داستان درست اثر دانست. فیلمنامه ساختار خطی ساده را هم رعایت نکرده پس مخاطب نمی‌تواند انتظار لحظات بدیع و تعلیق های درست را داشته باشد.

علاوه بر فیلمنامه به شدت گسسته و ضعیف عامل بعدی شکست این فیلم در نگاه مخاطب را باید در تدوین آماتور فیلم غیر مجاز دانست. تدوین اثر تا حدی ابتدایی است که مخاطب گمان می کند قطعات فیلمبرداری شده همین طور به صورت تصادفی به هم چسبیده اند.

کارگردانی “حسن یکتاپناه” به عنوان کسی که سومین فیلم خود را تجربه می‌کند به هیچ عنوان قابل قبول نیست. خبری در مورد فیلم‌های قبلی او نیست اما آیا کارگردانی که دو فیلم بلند کار کرده از فرمول های بدوی دکوپاژ بی خبر است؟

بازیگران “غیر مجاز” آب در هاون می‌کوبند. با اینکه بهترین نقطه قوت غیر مجاز در بازیگری اثر است اما این توفیق اجباری نه به خاطر توانایی بازیگران بلکه به این خاطر است که بازیگر در مقابله با فیلمنامه و کارگردانی غیر مجاز همین که دیالوگ ها به درستی ادا کرده یعنی موفق بوده است.

همچنان اکران این دست فیلم‌ها در سینمای ایران جای سوال دارد. باید دید شورای صنفی نمایش با چه هدفی و برای چه به این سطح از فیلم ها اجازه اکران می‌دهد. غیر مجاز نه تنها برای سینما بلکه از سطح فیلم های سوپرمارکتی و سینمای خانگی هم بی کیفیت تر است و باید دید چرا با اکران این فیلم چرخه اکران این چنین شلوغ شده است.