فوتبالیست‌ هایی که عشق موتور هستند!

برای یک فوتبالیست بیرون از مستطیل سبز هیچ چیز به اندازه سوار شدن بر یک ماشین لوکس و ماشین‌گردی در خیابان‌ها لذت ندارد.

به گزارش خبرورزشی، مسیری که بازیکن از خانه تا محل تمرین با ماشین لوکسش همراه با عینک آفتابی در چشم طی می‌کند چیزی است که در بین همه فوتبالیست‌ها رایج است. با این حال شاید برای‌تان جالب باشد بدانید هستند فوتبالیست‌هایی که خیلی هم روی ماشین‌شان حساب نمی‌کنند. این دست بازیکنان یک عشق دیگر دارند که دو چرخ بیشتر ندارد و موتور است. موتورسواری در بین بعضی از بازیکنان تاپ فوتبال طرفدار زیادی پیدا کرده و آنها ترجیح می‌دهند بیشتر وقت خود را به جای دوردور کردن با ماشین، صرف چرخ‌زنی در خیابان‌ها با موتور بکنند. بازیکنانی که از نظر شخصیتی نیز خصوصیاتی شبیه هم در داخل و خارج از مستطیل سبز داشته و دارند.

دیوید بکام

سوپراستار دنیای فوتبال همیشه ثابت کرده بیرون زمین هم استایل خاص خودش را دارد و برای جذاب‌تر به نظر رسیدن از هر وسیله‌ای استفاده می‌کند. دیوید بکام به جز اینکه انواع و اقسام ماشین‌های لوکس قیمت بالا را در اختیار دارد، به موتورسواری هم علاقه‌مند است. در واقع علاقه او به موتور وقتی مشخص شد که عکسی از دوران بچگی‌‌اش همراه با خواهر خود سوار بر دوچرخه منتشر کرد. دیوید چندین موتور در پارکینگ خانه‌‌اش دارد و هر زمان که اراده کند با آنها در شهر دور می‌زند. بخشی از علاقه دیوید به موتور اما مربوط به موتورسواری در کویر است. بک سال ۲۰۱۵ برای مستندش سوار بر موتور مدل «بونویل تی ۱۰۰» بود. موتوری ۹۰۰ سی‌سی که بکام با لباس چرم جلوی دوربین حاضر شده بود و به گشت‌زنی می‌پرداخت. لباس‌هایی که دیوید برای موتورسواری انتخاب می‌کند از ۹ تا ۱۲ هزار پوند قیمت دارد. این مدل موتور قبلاً توسط ستارگان هالیوود همچون استیو مک‌کوئین و کلینت ایستوود استفاده شده بود.

زلاتان ایبراهیموویچ

از کشوری می‌‌آید که کمپانی ولوو متعلق به آنجاست. زلاتان ایبراهیموویچ به جز دیوانگی‌هایی که در زمین مسابقه از خود نشان می‌دهد، مصاحبه‌هایی که می‌کند و جنگ‌های روانی که برپا می‌کند، بیرون زمین هم چنین شیوه‌ای دارد. زلاتان از جمله بازیکنانی است که هم عاشق ماشین است و هم موتور. لذت سرعت برای ایبرا کمتر از موفقیت در زمین فوتبال نیست و از اینکه می‌تواند هم ماشین‌سواری کند و هم با موتورش دور بزند احساس خوشایندی دارد. با جست‌وجو در عکس‌های اینستاگرام زلاتان می‌توان به علاقه‌‌اش نسبت به موتور هارلی دیویدسون پی برد. ایبرا شدیداً به این برند علاقه دارد و از این کمپانی موتوری شخصی سفارش داده است. علاقه ایبرا به موتورسواری به حدی بود که باشگاه اینتر در سال ۲۰۰۹ او را از سوار شدن بر موتور منع کرد. موتور زلاتان ۱۲۳ اسب بخار قدرت دارد و ۲۵ هزار پوند می‌ارزد. زلاتان تنها سوئدی بود که چنین موتوری را خریداری کرد.

ماریو بالوتلی

برای ماریو بالوتلی هر چیزی که جدی باشد به همان اندازه هم برایش خنده‌دار خواهد بود. بالوتلی زمانی که در منچسترسیتی بود کم با روبرتو مانچینی چالش نداشت. یکی از این چالش‌ها به سال ۲۰۱۱ و موتورسواری ماریو برمی‌گشت. مانچو سرمربی وقت تیم که از حاشیه‌های بالو خسته شده بود، این بازیکن را از موتورسواری منع کرد تا هارلی دیویدسنش در پارکینگ بماند. نکته جالب در خصوص سوپرماریو اخیراً رخ داد. جایی که در تمرینات تیم نیس، مینی موتور یکی از طرفداران را می‌گیرد و با آن مشغول دور زدن می‌شود.

وین رونی

رونی هم درست مثل زلاتان و بالوتلی تصمیم گرفت خودش موتور مورد علاقه‌‌اش را سفارش دهد تا خاص جلوه کند. موتوری که روی باک آن شماره ۱۰ و اسم رونی همراه با امضایش حک شده، به طوری که انگار پشت پیراهن منچستر او است. این موتور ۶۰ هزار پوند قیمت دارد و ۱۵۵ مایل بر ساعت سرعتش است. البته موتور رونی در منچستر است و باید برای حضور در آمریکا فکری به حال این تفریحش بکند.

ایان رایت

بازیکن سابق آرسنال و یادداشت‌نویس این روزهای روزنامه سال یکی دیگر از چهره‌های فوتبال است که به موتورسواری علاقه دارد. او هم شخصاً موتور دلخواهش را از کمپانی معروف هارلی دیویدسون سفارش داده و هر زمان که دوست دارد آن را از پارکینگ خانه‌‌اش بیرون می‌آورد تا در سطح شهر بچرخد.

دیوید بتی

علاقه هافبک سابق تیم ملی انگلیس به موتورسواری موازی با فوتبال پیش رفت. او سال ۲۰۰۱ تجربه موتورسواری با راندی مامولا ستاره موتو جی‌پی را به دست آورد و با لباس مخصوص موتورسوارها روی موتور حرفه‌ای یاماها نشست. مثل هر بازیکن عشق موتور دیگری، بتی هم در زمانی که حرفه‌ای فوتبال بازی می‌کرد اجازه موتورسواری را نداشت ولی این روزها راحت به هر دو کارش می‌پردازد.

فرانک لبوف

موتورسواری همیشه هم با لذت و سرعت همراه نبوده است. مدافع سال‌های نه چندان دور باشگاه چلسی و عضو سابق تیم ملی فرانسه که با سر تراشیده‌‌اش شناخته می‌شد، یکی از علاقه‌مندان به موتورسواری بود. عشق او به موتورسواری در سال ۱۹۹۵ با تصادفی که دچارش شد به اتمام رسید و برای همیشه بی‌خیالش شد. تصادف لبوف باعث شد برای همیشه چشمش از موتورسواری بترسد و هرگز این وسیله را سوار نشود. خوشبختانه در این تصادف لبوف آنچنان صدمه ندید و توانست فوتبالش را خیلی زود ادامه دهد.