قدرتمندترین زن جهان، ساده پوش و بی آلایش +تصاویر

شواهد نشان می دهد که مرکل قدرتمند درگیر سبک پوشش اش نیست. او سال هاست که ساده پوشی را انتخاب کرده و خیلی به مدل و سبک لباس هایش اهمیت نمی دهد.

هفته نامه تماشاگران امروز :  «حالا چی بپوشم؟»؛ این سوالی است که احتمالا تا حالا همه از خودمان پرسیده ایم. مرد و زن هم ندارد. مخصوصا وقتی جای خاصی دعوت می شویم، موضوع تیپ و ظاهرمان حسابی مهم می شود. مگر می شود مهم نباشد؟ آن هم وقتی در دنیایی زندگی می کنیم که آدم ها را از روی لباس شان قضاوت می کنند. حالا فکر کنید به جای یک آدم ساده و معمولی جامعه، رهبر یک حزب باشید، یا حتی فراتر از آن، صدراعظم یک کشور باشید. یا حتی بیشتر، به زعم عده ای، قدرتمندترین زن دنیا باشید.

آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، سال هاست از سوی مجلات مختلف به عنوان قدرتمندترین زن دنیا انتخاب می شود. او اکثر اوقات در لیست قدرتمندترین شخصیت های سیاسی سال در مقام دوم می ایستد؛ یعنی جایی بالاتر از بسیاری از رهبران کشورهای بزرگ دنیا، مرکل اخیرا از سوی مجله معتبر تایم هم به عنوان چهره سال این نشریه انتخاب شد تا دوباره همه نگاه ها به سمت او جلب شود.

رهبری کاریزماتیک که اولین زن صدراعظم زن تاریخ آلمان است و البته شاید مهمتر از آن، اولین کسی است که در شرق آلمان (هامبورگ) متولد شده و توانسته بعد از اتحاد آلمان های شرقی و غربی در دهه نود میلادی، به بالاترین سمت سیاسی ممکن در جمهوری فدرال آلمان برسد.

او سال ها در مجلس آلمان (موسوم به بوندس تاگ) به عنوان نماینده فعالیت کرده و از سال ۲۰۰۵ ردای صدراعظمی را به تن کرده است. همه اینها باعث می شود تا آنگلا هر روز با این سوال مهم روبرو شود که «حالا چی بپوشم؟»

ساده پوش بی آلایش
شواهد نشان می دهد که مرکل قدرتمند خیلی هم درگیر سبک پوشش اش نیست. او سال هاست که ساده پوشی را انتخاب کرده و خیلی به مدل و سبک لباس هایش اهمیت نمی دهد، یعنی بیشتر از یک مدل خاص اما در رنگ های متفاوت استفاده می کند.

او در کمد لباس هایش، فستیوالی از رنگ را جای داده، فستیوالی که اکثرا شامل کت های سه دکمه شبیه به هم اما در رنگ های مختلف هستند. با این همه خیلی ها معتقدند همین ساده پوشی خانم مرکل، عامل موفقیت او در جمع کردن رأی مردم طبقه های پایین و متوسط جامعه آلمان است.

باید از مارگارت تاچر یاد بگیرد؟
چندی پیش وب سایت بین المللی بی بی سی که از منتقدان سبک پوشش صدراعظم آلمان است، مقاله جالبی در رابطه با سلیقه او درباره پوشش اش چاپ کرد که خواندنش خالی از لطف نیست:

«زمانی که قدرتمندترین زن دنیا نام دارید چه لباسی باید بپوشید؟ باید از مارگارت تاچر، سیاستمدار زنی که بیشترین زمان را در مسند قدرت بوده الهام گرفت؟ حقیقت این است که آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان احتمالا چندان وقتش را صرف این موضوع نمی کند. در قیاس با لباس های هدفمند و قدرتمند بارونس تاچر با آن کلاه های مویی، مرواریدها، پیراهن های یقه گره دار یا کت و شلوارهای آبی رنگ، مرکل بسیار ساده به نظر می آید.صدراعظم آلمان با کت و شلوارهای سه دکمه و رنگارنگ، استایلی کلاسیک، ریسک گریز و کمتر تماشایی به نمایش می گذارد؛ این سبک لباس مرکل نشان از اعتماد به نفس و خودپسندی او دارد. مطمئنا او کارهای بسیار مهمتری نسبت به کمد لباس هایش دارد.»

منتقدان چه می گویند؟

مرکل ۶۱ ساله گاهی به خاطر لباس های قابل پیش بینی و از مد افتاده اش مورد تمسخر قرار می گیرد؛ طعنه هایی که آنها را نادیده می گیرد. این کنایه ها تا حدی است که حتی فرانکفورتر آلگماینه، روزنامه پرفروش آلمان عکسی روی جلد می برد و می نویسد «کدام یک مرکل و کدام ی کلینتون است؟» و لباس صدراعظم آلمان را با وزیر امور خارجه وقت آمریکا مقایسه می کند.

حتی زمانی که مرکل تلاش کرد لباسی قابل توجه به تن کند تا همه را تحت تاثیر قرار دهد باز هم موفق نشد. در سال ۲۰۰۸، آنگلا در مراسم افتتاحیه سالن ملی اپرای نروژ در شهر اُسلو حضور یافت و در آن مراسم پیراهنی یقه باز و مشکی پوشیده بود (لباسی که توسط آنا فون گریشایم، طراح مشهور آلمانی طراحی شده بود) با این حال باز هم مرکل عکس شماره یک روزنامه های آلمان و اروپا شد. روزنامه دیلی میل انگلستان هم با چاپ عکسی از صدراعظم آلمان با آن لباس مشکی، نوشته بود: «سلاح مرکل برای حواس پرتی جمعی».

طراح لباس های مرکل کیست؟
مرکل چندان هم نسبت به این کنایه ها بی تفاوت نیست و تلاش کرده تا آنها را به حداقل برساند. بتینا شونباخ، طراح آلمانی که به خاطر دوختن لباس های هوشمندانه و در عین حال ساده مشهور است، از انتخابات سال ۲۰۰۵ مشاور مرکل در خریدهایش بوده است.

شونباخ به مرکل کمک کرد تا طیف گسترده ای از کت هایی با رنگ های پر انرژی که به Jewel-tone مشهورند، تهیه کند؛ رنگ هایی که این روزها کلیدی ترین نقش در نحوه لباس پوشیدن صدر اعظم آلمان را ایفا می کنند. از طرفی دیگر یکی از برترین آرایشگران آلمان فراخوانده شده تا تغییری در موهای چتری مرکل ایجاد کند و شکل جدید و ساده تری به آن بدهد.

توصیه هایی برای خانم صدراعظم

از منظر طراحان لباس زنان، هنوز تغییرات زیادی در انتخاب نوع لباس های خانم مرکل لازم است. با علم به این موضوع که مرکل احتمالا «توصیه ای نمی خواهد»، کارل لیجرفلد، طراح آلمانی چنل که زبانی تند هم دارد، شلوار بژ بسیار گشاد صدراعظم آلمان در ضیافت سال گذشته شام اوباما در برلین را «شوکه کننده» دانست و گفت: «خانم مرکل باید متناسب با شأن خاص خودش لباس بپوشد. لباس او در کنار اوباما بسیار بد بود. شلوارش زیاد از حد بلند و گشاد بود.»

مجله هارپر بازار، تابستان ۲۰۱۳ در مقاله ای چند توصیه به آنگلا مرکل کرده بود: «آنگلا مرکل راه زیادی از فاجعه مد تا صدراعظم شیک پیش رو دارد. خانم مرکل در حالی که ذهن فوق العاده ای دارد اما قد و هیکل کشیده و باریکی ندارد پس باید از داشته هایش بیشترین استفاده را کند، یعنی از پاها و قسمت بالای بدنش. شلوار یا دامن های فاق بلند می تواند کمرش را زیباتر نشان دهد اما یکی از چیزهایی که در نحوه لباس پوشیدنش باید از آن پرهیز کند این است که نباید کت های زیر و رو بپوشد.»

سوفی فورت، دبیر مشاوره زیبایی مجله بازار نیز در ادامه اضافه کرده بود که خانم مرکل بهتر است هر از چند گاهی ناخن هایش را مانیکور کند: «صدراعظم آلمان هنگام حرف زدن از دستانش زیاد استفاده می کند پس ناخن های مرتب امری ضروری برای ایشان است.»

ساده پوشی، استراتژی اوست
اما ظاهر نه چندان خوب مرکل دانا می تواند سیاست خوبی برای ارتباط با رأی دهندگان آلمانی باشد که نشان دهد او زمان و فکرش را درگیر خرید و درخشیدن در لباس های متنوع نمی کند. مرکل گاهی به خاطر ثبات در ظاهرش مورد تشویق نیز قرار گرفته است.

کمد لباس های مرکل می تواند نشانگر ویژگی های حزب راست میانه اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان و اندکی تمایلات محافظه کارانه باشد اما نهایتا لباس های بی زرق و برق مرکل می تواند نشان دهنده عدم توجه و علاقه او به مد باشد.

او به عنوان دختر یک کشیش پروتستان که در آلمان شرقی بزرگ شده، آنچنان در معرض مجلات مد نبوده است و برخلاف تاچر که همچون ملکه ها لباس می پوشید، مرکل ایمان دارد که نیازی نیست تا به واسطه لباس هایش، خودش را اثبات کند. همانطور که آلبرت اینشتین، هموطن او گفته بود: «اگر اکثر ما از لباس های شلخته و لوازم خانه بنجل خجالت می کشیم پس بگذارید بیشتر از فکرهای شلخته و فلسفه های بنجل خجالت زده شویم. شرایط ناراحت کننده ای است اگر کاغذی که گوشت را در آن می پیچند از خود گوشت مرغوب تر باشد.»