قلب هایی که نمی ایستد!

در حالی که بازی دانمارک و فنلاند در یورو ۲۰۲۰ روند طبیعی خود را طی می‌کرد، «کریستین اریکسن» بازیکن دانمارکی بدون هیچ برخوردی نقش بر زمین شد. سپس هم‌تیمی‌هایش به طرف او دویدند و با آمدن کادر پزشکی دورش حلقه زدند تا تماشاچیان صحنه تلخی را نبینند. یکی از بازیکنان انگشت خود را در دهان اریکسن کرد تا مطمئن شود او نفس می‌کشد یا زبان جلوی حلق و مجراهای تنفسی او را نگرفته است. پزشکان پس از ورود به زمین در میان حلقه‌ای از هم‌تیمی‌های اریکسن قلب این بازیکن را ماساژ و با فشار به او شوک دادند. کریستین دچار ایست قلبی شده بود و اگرچه پیش از خروج از زمین، احیا شد و چشم‌هایش را باز کرد اما باید تست‌های پزشکی را انجام می‌داد بنابراین به سرعت به بیمارستان منتقل شد. دقایقی که پزشک تیم در تلاش برای احیای او بود، تماشاگران فنلاندی فریاد می‌زدند: «کریستین» و دانمارکی‌ها جواب می‌دادند:«اریکسن». دکتر «مورتن بوئسن»، پزشک تیم‌ملی دانمارک می‌گوید: «هنگامی که بالای سر اریکسن رسیدم، احساس کردم که نبض این بازیکن در حال ایستادن است. بلافاصله عملیات CPR را آغاز کردم. شروع به ماساژ قلب او کردم و با فشار، به او شوک می‌دادم. لحظات بسیارسختی را پشت سر می‌گذاشتم و صدای گریه بازیکنان در اطرافم را می‌شنیدم.  ۱۲ دقیقه طولانی و ترسناک از زمانی که اریکسن به زمین افتاد تا زمانی که او را از زمین بیرون بردند، طول کشید و من به همراه تیم پزشکی پیش از رساندن اریکسن به آمبولانس موفق شدیم که این بازیکن را به زندگی برگردانیم. کمک تیم پزشکی و بقیه کارکنان واقعا خیلی سریع انجام شد وگرنه آن اتفاق تلخ، الان افتاده بود.» همچنین طبق گفته پروفسور «شارما»، متخصص قلب و عروق در تاتنهام، «کریستین اریکسن» احتمالا در آن لحظه دچار ایست قلبی شده اما توانسته است آن را به خوبی پشت سر بگذارد. پروفسور شارما معتقد است که تشنج اریکسن احتمالا نتیجه نرسیدن اکسیژن به مغز او بوده است. او در این باره گفته، لحظه‌ای را که فرد به زمین می‌خورد تا لحظه‌ای که دوباره قلب به کار بیفتد، به عنوان downtime  یا زمان از کار افتادگی و ایست قلب می‌نامیم. هر قدر downtime بیشتر باشد، نتیجه و چشم انداز بهبودی بدتر خواهد بود. اگر بیمار CPR مناسبی دریافت نکند، برای هر دقیقه‌ای که نتوانند او را برگردانند، ۷ درصد شانس نجات کاهش می‌یابد که خوشبختانه برای این بازیکن فوتبال، سرعت عمل در احیا باعث شد تا زنده بماند.

کریستین اریکسن نزدیک لب خط شد تا توپ را از بازیکن خودی بگیرد، ستاره تیم ملی دانمارک و اینتر اما قبل از تکمیل یک و دو با بازیکن خودی روی زمین افتاد، گزارشگر یکی از تلویزیون‌های اینترنتی کشورمان گفت اریکسن برخورد خشنی با بازیکن حریف داشت، تصویر آهسته چیزی را نشان نداد، اما خب تعبیر گزارشگر جوان هم از افتادن روی زمین دور از ذهن نبود. به‌هرحال ما عادت داریم در فوتبال کشورمان بازیکنان بی‌دلیل و بادلیل با هم برخورد خشن داشته باشند. برای فوتبال ما که از نظر فنی چیزی برای عرضه ندارد هیجان در همین خشونت‌ها و درگیری‌ها خلاصه می‌شود؛ خیلی از بازیکنان مطرح فقط و فقط با زدن بازیکن حریف و حاشیه‌سازی، محبوب هواداران می‌شوند و گرنه از نظر فنی تمام شده‌اند. جالب بود که دانمارکی‌ها هیچ اعتراضی به فنلاندی‌ها نداشتند و اصلاً خطای بدون توپ یا پرتاب شیء خارجی به ذهن‌شان متبادر نشد و در اولین اقدام فقط روی سر بازیکن خودی آمدند. فنلاندی‌ها هم از این صحنه عجیب که در یک دقیقه اول کمی مبهم بود تصور تمارض و وقت‌کشی نداشتند. بعد هم که هر دو تیم صبر کردند تا از وضعیت هافبک توانمند دانمارکی‌ها خبری برسد. تماشاگران هر دو کشور اسم کریستین اریکسن را صدا می‌زدند و در شروع دوباره بازی هم فنلاندی‌ها به بازیکنان دانمارکی روحیه می‌دادند. راستش چنین صحنه‌هایی برای فوتبال ما کمی عجیب است. در فوتبال ما ممکن است بازیکنی روی زمین بیفتد و تیم حریف به‌تصور تمارض هیچ توجهی نکند. ممکن است بازیکنی روی زمین بیفتد و حتی اگر کسی مقصر نباشد اما همین زمین خوردن جرقه درگیری دو تیم شود و لحظات حساس در درمان و نجات جان یک انسان هدر برود. شاید هم کم‌کم بازیکنان و کادرفنی و تماشاگران ما آن‌قدر به درجه‌ای از بلوغ رسیده باشند که یک اتفاق زمینه درگیری آن‌ها را فراهم نکند. امیدواریم برای درک این موضوع در موقعیتش قرار نگیریم، اما آن‌چه امروز از رفتار فوتبالی‌ها در جایگاه‌های مختلف، اعم از هوادار و بازیکن تا کادر فنی و پیش کسوت در کشورمان می‌بینیم کمی نگران کننده است. اشکال کار این است که فاصله کمی بین احساسات ما و رفتارهای‌مان وجود دارد. اگر از باخت تیم محبوب‌مان ناراحت شویم ترجیح می‌دهیم یا این حس ناکامی را نادیده بگیریم و بگوییم فوتبال ایرانی ارزش تماشا ندارد یا آن ناراحتی را با یک رفتار اشتباه بروز دهیم، از توهین به تیم خودی تا داور و حریف یا حتی بحث‌های فرسایشی با هواداران رقیب در فضای مجازی. ما همیشه احساس می‌کنیم تماشای فوتبال چیزی فراتر از لذت بردن است و برای همین وقت پیروزی به حریف طعنه می‌زنیم تا به‌قولی لجش را دربیاوریم. موقع شکست زمین و زمان را به هم می‌دوزیم تا باخت را به‌انواع علل زمینی و آسمانی ربط دهیم. اصولاً بسیاری از ما نمی‌توانیم ضمن توجه و به‌رسمیت شناختن احساس، با مدیریت آن، اجازه ندهیم احساس شادی و غمی که نتیجه فوتبال است تبدیل به رفتارهای اشتباه شود. برای همین است که هوادار هر تیمی باشیم تنهاییم. مرزی بین خودمان و حریف می‌کشیم، ما و تمام تیم‌هایی که حریف نه، در حقیقت دشمن هستند و هواداران‌شان. شاید حس خوب اتحاد بازیکنان و هواداران دو تیم دانمارک و فنلاند که بعد از آن اتفاق تلخ رخ داد باعث شود ما هم در نوع هوادار بودن‌مان تجدید نظر کنیم.

همان‌طور که گفته شد اریکسن دچار ایست قلبی شده بود. حمله قلبی می‌تواند تنها به‌صورت یک حمله درد قفسه سینه باشد که اگر کمتر از ۲۰ دقیقه طول بکشد چون سبب مرگ عضله قلب نمی‌شود دیگر به آن سکته قلبی اطلاق نمی‌شود و در این شرایط به حمله قلبی، آنژین صدری ناپایدار می‌گویند. در مواردی که آنژین صدری ناپایدار باشد چون احتمال تبدیل این حملات به سکته قلبی وجود دارد، باید بیمار در بخش CCU بستری شود و از داروهایی که جلوی تشکیل لخته را در رگ‌های کرونر می‌گیرند (مثل هپارین) استفاده کرد.  همه ما باید یاد بگیریم چطور به فردی که دچار ایست قلبی شده، کمک کنیم.

 در درجه اول باید خونسردی خود را حفظ کنید و از جا به جایی خود یا فردی که دچار سکته شده است، خودداری کنید. از دیگران هم بخواهید بلافاصله با اورژانس تماس بگیرند.

در حالی که او را خیلی آرام تکان می‌دهید، صدایش بزنید. اگر نامش را می‌دانید از او بپرسید تا سطح هوشیاری وی را تخمین بزنید. اگر چهره‌اش کبود یا زرد شده ، نشانه این است که گردش خون در بدن وی دچار مشکل شده است.

 به قفسه سینه فردی که به نظرتان دچار ایست قلبی شده، فشار وارد نکنید چون ممکن است عمل ماساژ در حالت مذکور به ایست کامل قلب منتهی شود. احیای قلبی باید توسط پزشک یا یک فرد آموزش دیده انجام ‌شود.

 نخستین گامی که در راه احیای قلبی انجام می‌شود باز کردن راه تنفس است. یکی دو دکمه از لباس فرد را در ناحیه گلو باز کنید، کف یک دستتان (مثلاً دست راست) را روی پیشانی شخص بگذارید و سرش را به سمت عقب ببرید و با نوک چهار انگشت دست دیگر که زیر چانه وی قرار داده‌اید، قسمت فک و دهان را به سمت بالا هدایت کنید. در این مرحله شیب یا زاویه‌ای از ابتدای چانه تا انتهای سر برقرار می‌شود.

 از فرد بخواهید شروع به سرفه کند و قبل از هر سرفه یک نفس عمیق بکشد، سرفه باید عمیق و طولانی باشد مثل زمانی که می‌خواهید خلط را از ته سینه خود خارج کنید.

نفس عمیق باعث ورود اکسیژن به داخل ریه‌ها و سرفه نیزباعث می‌شود به قلب فرد فشار وارد شود و همین موضوع سبب چرخش خون و برگشت ریتم طبیعی قلب می‌شود.

 از دادن هر نوع خوراکی مایع مانند آب و… جدا خودداری کنید زیرا می‌تواند باعث خفگی شود.