ایسنا: شیرین نام دختری متولد سال ۱۳۷۳ است که در نوروز سال ۹۱ زمانی که کمتر از ۱۸ سال سن داشت، اسید، زندگی و آرزوهای شیرینش را به باد داده و اکنون با چشمی که بینایی اش را و گوشی که شنوایی اش را از دست داده، منتظر اجرای حکم قصاص اسیدپاشی است.
“شیرین” درباره جزئیات روز حادثه، گفت: نخستین روز سال ۹۱ بود و کمتر از هشت ساعت از تحویل سال گذشته بود که “جمشید” که متولد سال ۶۶ بود با من تماس گرفت و خواست با یکدیگر ملاقات داشته باشیم.او میگوید ” جمشید” پسر مورد علاقه اش بود و دو سال بوده که با یکدیگر آشنا شده بودند و ادامه میدهد: مدتی بود که رابطه ام را با “جمشید” به هم زده بودم و شاید به خاطر همین بود که او با طرح ادعاهای مختلف، بالاخره من را راضی کرد که در یکی از پارک های تهرانسر با هم ملاقات داشته باشیم.
این قربانی اسیدپاشی افزود: برای آخرین بار بعد از اینکه لباس هایم را پوشیدم، در آینه اتاق نگاهی به خود انداخته و به دیدار “جمشید” رفتم. اما پس از مدتی که با هم در یکی از آلاچیق های پارک صحبت کردیم، متوجه ظرفی شبیه مواد شوینده در دست «جمشید» شدم و از او پرسیدم که این چیست؟
“شیرین” با اشاره به پاسخ “جمشید” اضافه کرد: او به من گفت که در ظرف مشروب ریخته و قصد دارد آن را به من بدهد تا بخورم، اما از پذیرفتن این درخواستش سر باز زدم که ناگهان محتویات داخل این ظرف را به سمت راست صورتم پاشید. وی با بیان اینکه تحت هیچ عنوانی نمی توانستم باور کنم که “جمشید” اقدام به پاشیدن اسید به روی صورتم کرده، افزود: در حالی که تمام صورتم می سوخت، شروع به فریاد و دویدن در پارک و خیابان کردم، اما با توجه به اینکه ساعات اولیه سال نو بود، فردی در خیابان نبود که من را به بیمارستان منتقل کند. این قربانی اسیدپاشی اضافه کرد: سرانجام راننده سواری پژو مرا به بیمارستان منتقل کرد و تازه در بیمارستان بود که باورم شد که “جمشید” به روی صورتم اسید ریخته است.
وی با بیان اینکه چشم راستم تنها نور را می بیند، اضافه کرد: گوش راستم نیز دچار آسیب دیدگی شده است.شیرین درباره ثبت شکایت و پیگیری پرونده اش نیز به ایسنا گفت: حدود یک سال بعد و در اردیبهشت ماه امسال در حالی که “جمشید” متواری شده و قهوه خانه ای را در زنجان تاسیس کرده بود، ماموران پلیس آگاهی وی را شناسایی و دستگیر کردند. به گفته این قربانی اسیدپاشی، پسر روانی هم اکنون در زندان رجایی شهر به سر می برد. او میگوید :خانه ای داشتیم که آن را فروخته و پول آن را خرج عمل های جراحی کردیم، به طوری که در حال حاضر در خانه استیجاری زندگی می کنیم.وی با بیان اینکه تاکنون ۲۴ عمل جراحی مختلف نظیر عمل قرنیه، پلک، زیبایی و … انجام داده، افزود: بیش از ۴۰ میلیون تومان خرج عمل های جراحی ام شده و خانواده ام دیگر پولی برای ادامه درمانم ندارند.
این قربانی اسیدپاشی زمان انجام آخرین عمل جراحی اش را حدود پنج ماه پیش اعلام کرد و افزود: به دلیل مشکلات مالی، امکان ادامه درمان را نداشتم. این در حالی است که نیازمند چندین عمل جراحی دیگر هستم و امکان بازگشت بینایی به چشمم نیز متصور است.
شیرین تنها نهادی که وی را در انجام درمان و پیگیری پرونده اش یاری کرده، شورای چهارم شهر تهران اعلام کرد و گفت: از سوی این شورا تعدادی پزشک برای ادامه درمانم معرفی شد.این قربانی اسیدپاشی آخرین زمان برگزاری جلسه دادگاه را چهاردهم مهرماه امسال اعلام کرد و گفت: در این جلسه حکم قصاص برای متهم صادر شد.
وی درباره دیدارش با “جمشید” پس از حادثه نیز گفت: وی در جلسه دادگاه مدعی شد که اسید را از یکی از دوستانش تهیه کرده و پیش از آن که آن را به روی صورتم بریزد، قدرت آن را روی دستش امتحان کرد و پس از اینکه متوجه شده اسید کارایی لازم را ندارد، نوع قوی تر آن را تهیه کرده است.
شیرین با اشاره به اقدامات خانواده “جمشید” برای اخذ رضایت از وی، گفت: خواهان اجرای حکم قصاص هستم و تنها در صورتی رضایت می دهم که صورت من همانند روز اول شود و خسارت روحی و مادی وارد شده به من جبران شود.این قربانی اسیدپاشی که به علت وقوع این حادثه از ادامه تحصیل باز مانده است، افزود: در صورتی که زیبایی به چهره ام بازگردد، مایلم ادامه تحصیل داده و پس از اخذ دیپلم به دانشگاه بروم، اما در شرایط فعلی خانه نشین شدم و جز در موارد ضروری به بیرون نمی روم.
وی خواهان حمایت دولت و دستگاه های دولتی از قربانیان اسیدپاشی شد و افزود: کاش همان طور که زورگیران را اعدام می کنند، متهمان اسیدپاشی نیز در ملاءعام اعدام می شدند تا دیگر کسی جرات به اسیدپاشی نمی کرد.