توصیه های غذایی و رفتاری برای مزاج های گوناگون در ماه مبارک رمضان در طب سنتی به شرح زیر است.
مزاج های سرد و خشک
صاحبان این مزاج را که گاه بسیار چاق و گاه بسیار لاغر می شوند سوداوی مزاج نامند.
اشتهای نامرتب و ریزه خواری دائم و به اصطلاح نوک زدن به غذا دارند. بسیار رویایی و زودرنج و عاشق پیشه هستند و گاه نفرت جای عشق را به سرعت می گیرد.
پوستشان خشک و حساس است. انسداد عروقی در آنها بیشتر از دیگر مزاج هاست
به روزه دارانی که دارای مزاج سرد و خشک هستند توصیه میشود: از مصرف مواد خشک به افراط اجتناب کنند؛ مانند روزه داران صاحب مزاج گرم و خشک از خشکبارها کمتر استفاده کنند و مصلحات مربوطه را بکار برند با این تفاوت که اصلاح کننده ها (مصلح ها) باید دارای مزاج گرم و تر باشد
مثلاً شربتهای لعاب دار با مزاج گرم بخورند مانند: شربت سکنجبین عسلی، شربت اسطوخودوس و نعناع و شربت بالنگو و کمپوت های بالنگ و سیب و گلابی و امثال آن.
دم نوش های گاوزبان، بابونه، گزنه و اسطوخودوس و نعناع و پونه و امثال آن با عسل یا شیرینی های دیگر.
غذاهایی مانند: خورشت اردک و غاز و گوشت گوساله جوان با #دارچین و خواباندن در زنجبیل و زیره و پیاز و کمی نمک، پرندگان شکاری چاق، گوشت گوسفند و خوراک میگو. غذاهای سنتی مانند شیربرنج عسلی، حریره بادام، شله زرد زعفرانی یا دارچینی و امثال آن مصرف کنند
میوه های گرم مانند: خربزه، انگور، آناناس، انجیر سفید و قرمز، توت سفید و امثال آن مصرف کنند
سبزیجات گرم مانند: مرزه، ترخون، تره، ریحان سبز و بنفش، پیازچه، شوید، شاهی و برگ و ساقه لطیف کرفس و کنگر بصورت خام و پخته مصرف کنند.