مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
اینکه یکی در تلویزیون فعالیت دارد و ادای اپوزیسیون درمیآورد، یک عوام‌فریبی خاص و نوعی پوپولیسم است.
کوثری از برخورد تبعیض آمیز تلویزیون در پخش آگهی فیلم “فراری” گلایه کرد.
عصر ایران: جهانگیر کوثری تهیه کننده «فراری» در گفتگو با «آرمان» اشاره به صحبتهای متناقض درباره شکست تجاری فیلمش اشاره داشت:
– تنابنده که صلاحیت اظهارنظر راجع به این قضیه{چرایی شکست در اکران} را ندارد چون اصلا در جریان نیست که کلیت موضوع از چه قرار است.
– ایشان بازیگری است که آمده، بازی کرده و پولش را هم گرفته و رفته و دیگر هم در اکرانهای مردمی و باقی قضایا نیامده است. ایشان حتی باقیمانده پولش را به‌همراه بهرهاش دریافت کرده.
– آقای تنابنده، ستاره سینما نیست و تا امروز هم فیلمهایش چندان نفروخته.
– «پایتخت» شرایط دیگری دارد. ما هم فکر میکردیم نمایش «پایتخت» برای ما تبلیغ به حساب میآید، اما مردم ترجیح دادند به سینما نیایند و در خانهشان، لباس راحت بپوشند و تخمه بشکنند و تنابنده را ببینند.
– در مورد عدم اکران «فراری» طی یک سالونیم اخیر باید بگویم آقای سرتیپی، یک قراردادی را با آقای شایسته نوشته بود که باید امضا میشد تا ما بتوانیم فیلم را به سرگروهی کورش اکران کنیم، اما ایشان این قرارداد را یک سالونیم امضا نکرد.
درحالیکه اگر ما پخش فیلم را به آقای سرتیپی میدادیم، ماجرا الان جور دیگری بود. به هر جهت «هدایت فیلم» برای آقای سرتیپی، یک رقیب محسوب می‌شود و شاید این موضوع، وی را ناراضی کرده بود.
– حالا در این جریاناتی که ما با آقای داوودنژاد اختلافاتی پیدا کردیم، آقای سرتیپی رفته بود پشت قضیه و فیلم را اکران نمیکرد. من و آقای شایسته، مرتبا به آقای سرتیپی زنگ میزدیم که آقا چرا این قرارداد را امضا نمیکنی اما ایشان مدام وعده فردا را میداد؛ یک سالونیم طول کشید تا آن فردا برسد و قرارداد را امضا کند اما این کار را نکرد و فیلم سوخت.
– وقتی شما پشتصحنه یک فیلم را نیمساعت در تلویزیون پخش میکنی و حاضر نیستی ۲۰ ثانیه تیزر برای فیلمی که مورد تایید نظام است، بروی، آیا این تبعیض نیست؟
برویم پولها و دستمزدهای کلان بگیریم و فلان کمدی را به جنگ داعش تبدیل کنیم. می‌شود چنین کارهایی را هم کرد اما ما نمیتوانیم.
– مطمئن باشید تا کسی صددرصد تابع خواستهها و برنامهریزیهای مدیران کلان تلویزیون نباشد، محال است بتواند دوام بیاورد.
اینکه یکی در تلویزیون فعالیت دارد و ادای اپوزیسیون درمیآورد، یک عوام‌فریبی خاص و نوعی پوپولیسم است که اینها انجام می‌دهد. طرف، مجری برنامه هر روز صبح تلویزیون است، اما میخواهد ادای اپوزیسیون را دربیاورد. این یک بازی دروغ است.
– شما وقتی در تلویزیون ایران فعالیت میکنی، باید تابع تمام برنامهریزی آنان باشی، خودشان هم این را می‌گویند. آنها طبیعتا بعد از ۴۰ سال، اینقدر تجربه پیدا کردهاند که بتوانند این موضوع را مدیریت کنند.
کوثری با اشاره به روند فعالیت عادل فردوسی پور در «نود» بیان داشت: این یک نوع خاص است که شما آدمهای درجه دو نظام را بزنی مثلا رئیس هیات فوتبال فلان استان را بیاوری روی خط و بگویی مثلا تو یک ماشین از پول اینجا خریدهای و بهاینترتیب نابودش کنی، اما به خط قرمزهای نظام که نمیتوانی نزدیک شوی.
– مثلا وقتی نماینده مجلسی را روی خط میآورد که نمیداند فوتبال چیست و حالا آمده مدیرعامل فلان باشگاه شده و او را
میکوبد یا علی کریمی را به جان یکی دیگر میاندازد، این درست نیست.
او به آدمهای درجه دو حمله میکند چوننمیتواند به اصلیها نزدیک شود. حتی ببینید به بحث ورود دختران به ورزشگاه که باز آن هم یک بحث ثانویه وفرعی است هم ورود نمیکند. ما خیلی بحثها و مشکلاتی در فوتبال داریم که نمیتواند و محال است به آن نزدیک شود مانند دخالت عوامل بزرگ دولتی و نظامی در فوتبال. آیا میتواند راجع به این موضوع حرف بزند؟
– اما چون میخواهد محبوبیت مردم را به دست بیاورد و چون عوام نمیتوانند بفهمند نوع رفتار خاص او را، بنابراین آنها را به
سمت دیگر میبرد. به اصغر فرهادی بابت دریافت کن تبریک میگوید.
این عوام‌فریبی است مثل احمدینژاد که میرفت در روستاها و پول نقد به مردم میداد که یک پوپولیسم آشکار بود.
– البته من عادل را خیلی دوست دارم و بچه خوبی است. نمیخواستم اسم بیاورم اما چون شما گفتید، من هم ورود کردم. در شرایط امروزی، وجود عادل غنیمتی است.
– آقای منتظری که نائب امام بودند، نمیتوانستند برنامه مستقیم بروند اما من مستقیم میرفتم چون تاایناندازه به من اطمینان داشتند و من هم امتحان خودم را پس داده بودم و هیچ‌سوءاستفاده از موقعیتی که داشتم، به عمل نیاوردم تا آن روزی که در تلویزیون بودم و فینال ۹۴ بین برزیل و ایتالیا را گزارش کردم و بعد هم سربلند بیرونم کردند.