مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
علی اکبر صالحی در گفت و گو با جماران: آبان سال ۹۰ وقتی رهبر معظم انقلاب اجازه(مذاکره با آمریکا را) دادند، یکی از شروط آن این بود که رئیس جمهور وقت متولی هر دو مسیر مذاکره با آمریکا و مذاکره با ۱+۵ باشد.
یکی از شروط هم این بود که وزیر خارجه مذاکره نکند و مذاکره در سطح پایین تر باشد.
من خوشحال شدم و خدمت آقای دکتر احمدی نژاد رفتم و گفتم این پرونده را حل می کنم؛ چون با این پرونده زندگی کرده بودم
متاسفانه آقای رئیس جمهور کنار کشید و ما باید با دبیر محترم شورای عالی امنیت ملی وقت(سعید جلیلی) هماهنگی می کردیم.
بنده (به خاطر کنار کشیدن رییس جمهور) غافلگیر شدم.
شرایط آماده حل شدن پرونده به بهترین نحو بود. مقام معظم رهبری اجازه داده بودند و ما هم کاملا به مطلب اشراف داشتیم
ایشان چیز خاصی(در خصوص منطقشان) نگفت.
به من هم توصیه کردند خودت را کنار بکش؛ ممکن است برای شما سنگین تمام شود.
موضع ایشان(سعید جلیلی) از ابتدا سلبی بود و در این خصوص همراهی نمی کردند و بنده به ناچار باید با سختی این فرآیند را پیش می بردم.
جلسه اول با سلام و علیک و نقشه راه گذشت تا به جلسه دوم رسیدیم. باز با همان تعلل ها روبرو شدیم ولی بالاخره با مسئولیت خودم جلسه دوم مذاکرات را نیز برگزار کردیم
نتیجه آن منجر به ارسال نامه ای از سلطان عمان برای رئیس جمهور وقت مبنی بر به رسمیت شناختن حق غنی سازی کشورمان بود.