دیابت از شایعترین بیماریهای مزمن در جهان است. متاسفانه بهعلت سبک زندگی کمتحرک این روزها، میزان ابتلا به دیابت رو به افزایش بوده و عوارض آن دامنگیر بیماران و نظام درمان کشورها شده است. سطح بالای قند خون در طولانیمدت با اثر منفی روی اعصاب و عروق، میتواند سیستمهای داخلی بدن از جمله؛ بینایی، سیستم قلبی- عروقی و دستگاه ادراری تناسلی را تحتتاثیر قرار دهد.
یکی از عوارض مهم این بیماری در مردان، اختلالات جنسی است که معمولا خود را به صورت اختلال نعوظ نشان میدهد. شیوع این اختلال به صورت نهفته و خاموش است و با گذشت زمان بهتدریج خود را نشان میدهد و ماه به ماه و سال به سال تشدید مییابد؛ تا جایی که فرد دیگر توانایی نعوظ و برقراری رابطه زناشویی را از دست میدهد.
قدم اول در برخورد با این اختلال، تغییر سبک زندگی است. افزایش تحرک و ورزش و کاهش وزن مهمترین اقدام است. رژیم غذایی مناسب و کاهش وزن تحتنظر متخصص تغذیه، کنترل دقیق قند خون تحتنظر متخصصان غدد و ارزیابی قلبی- عروقی برای بررسی اختلالات همراه مثل فشار خون و نارسایی قلبی لازم است انجام شود.
اندازهگیری هورمونهای موثر در عملکرد جنسی، از اقدامات بعدی ماست.
قدم بعدی در برخورد با این اختلال، درمان دارویی است. تجویز داروهای کمکی برای درمان اختلال نعوظ از جمله سیلدنافیل و تادالافیل، تحتنظر پزشک و به میزان مناسب برای فرد شروع میشود. استفاده منظم روزانه از واکیوم، به منظور بهبود خونرسانی آلت و تقویت عروق میتواند کمککننده باشد. در صورت ناکارآمد بودن روشهای بالا، میتوان از روش دارویی بعدی استفاده کرد که شامل تزریق آمپولهای مخصوص در آلت است که قبل از هر بار رابطه انجام میشود.
در صورت مفید بودن تزریق، نحوه انجام آن به فرد آموزش داده میشود تا بتواند در منزل و بدون هیچ مشکلی، خودش انجام دهد.
اما آخرین روش درمانی در صورت ناکارآمد بودن سایر روشها، تعبیه پروتز آلت تناسلی در فرد است.
در این روش با تعبیه وسایل مخصوص داخل بافت آلت، نعوظ را برای فرد امکانپذیر میکنیم. البته با توجه به هزینه بالا و شرایط ویژه این روش، در صورتی که سایر اقدامات امتحان شده و هیچ اثری نداشته باشد،
به عنوان خط آخر و اقدام نهایی، پروتز آلت تناسلی دوتکه یا سهتکه تعبیه میشود.