برخی از ایرانیها سفر به ترکیه، تایلند، دوبی و… را به دلیل بیبند و باری موجود در آنها انتخاب میکنند؛ برای خریدهای خود به دنبال کالاهای برند و گران قیمت هستند و بعد از مراجعه به ایران نیز بخشی از همان فرهنگهای مبتذل را در درون خود نهادینه کرده و به فرزندان و اطرافیان خود منتقل میکنند.
اما زائران حسینی با روحی صیقل یافته به کشور باز میگردند؛ معمولاً در سادهترین مکانها مثل چادرها و خانهها و سکونتگاههای مردمی اقامت دارند و به دنبال غذاهای اشرافی و برند و… نیستند؛ بسیاری از آنها خریدهای ساده دارند که مهر و تسبیح و جانماز در صدر این خریدها قرار دارد؛ بنابراین خروج ارز به مراتب کمتر صورت میگیرد.
بسیاری از آنها برای رسیدن به مرز از اتوبوسها و وسایل نقلیه داخل کشور استفاده میکنند و موجب اشتغالزایی در صنعت حملونقل میشوند؛ علاوهبر آن به دلیل هجوم مسافران، برای برخی از مردم غرب و جنوب غربی نیز درآمدهای مناسبی به دست میآید.