موشک غول‌پیکر “کرملین” آماده نابودی “شرق آمریکا”+ تصاویر و مشخصات

فدراسیون روسیه یکی از قدرت‌های موشکی صاحب سبک جهان بوده که قابلیت‌های ویژه‌ای در این عرصه دارد و بخشی از آن به توانمندی اتحاد جماهیر شوروی سابق باز می گردد.
“موشک‌های سطح به سطح”  ارتش فدراسیون روسیه بعضا به دوره قبل از فروپاشی “اتحاد جماهیر شوروی سابق” باز می‌گردد که  یکی  از  این  موشک‌ها  “آر- ۷ (R-7 Sapwood) ” است.**موشک “آر- ۷” چه ویژگی‌هایی دارد؟

ارتش اتحاد جماهیر شوروی سابق پس از آنکه در دهه ۶۰ میلادی به این موشک مجهز شد، توان آن را پیدا کرد که اقصی نقاط ایالات متحده آمریکا را هدف حمله هسته‌ای قرار دهد و این موضوع نگرانی امپریالیسم را برانگیخت.  قبل از تجهیز ارتش اتحاد جماهیر شوروی سابق به موشک  “آر- ۷ (R_7 Sapwood) ”  این موشک اولین پرتاب خود را در ماه می سال ۱۹۵۷ تجربه کرد.

ساخت یک موشک قاره پیما در دهه ۵۰ میلادی در شوروی  اغاز شد و تا سال ۱۹۵۲ چندین طرح شامل موشک های کروز و موشک های بالستیک چند مرحله ای مورد ازمون قرار گرفت.

در سال ۱۹۵۳ گروهی به رهبری “کرلوف” برای ساخت موشکی با  برد ۸۰۰۰ کیلومتر تشکیل شد و تا ژوئن سال ۱۹۵۴ طرح نهایی آماده شد و در تا اواخر همان سال ساخت ان مورد  تصویب قرار گرفت .

در مرحله نخست  کرلوف طرح ساده برای سوخت یعنی اکسیژن مایع  و نفت سفید را پیشنهاد داد . در سال ۱۹۵۶  دستور تست موشک قاره پیما داده شد و  یک مرکز جدید در قزاقستان با نام “بایکنور” احداث گردید که موشک  با قطار به انجا فرستاده می شد و در سال ۱۹۵۷ اولین پرتاب ماهواره اتحاد جماهیر شوروی صورت گرفت.

در تاریخ ۱۶ جولای سال ۱۹۶۰ میلادی دو پرتاب آزمایش از موشک   “آر- ۷ (R_7 Sapwood) ” پایگاه نظامی “پلستسک” صورت گرفت و حد فاصل سال‌های ۱۹۶۰ تا ۶۸ به عنوان یک موشک راهبردی در یگان‌های ارتش اتحاد جماهیر شوروی شناخته شد.

از دهه ۶۰ میلادی تا پایان سال ۲۰۰۹، بیش از ۱۷۰۰ پرتاب از موشک‌های خانواده  “آر- ۷ (R_7 Sapwood) ” همچون “مولینا” و “سایوز” صورت گرفته و بیش از ۹۰ درصد آن موفقیت‌آمیز بوده است.

سایت راشن اسپیس (Russian Spaceweb) وب درباره موشک   “آر- ۷ (R_7 Sapwood) ” عنوان داشت: اولین آزمایش موشک مذکور به سال ۱۹۵۷ باز می گردد و بیش از نیم قرن در خدمت نیروی هوافضای فدراسیون روسیه و شوروی سابق بوده است.

این سایت ادامه داد:  “آر- ۷ (R_7 Sapwood) ” با وزن ۲۸۰ تن، وزن سرجنگی ۵ هزار و ۵۰۰ کیلوگرم، برد بیش از ۸ هزار کیلومتر، به کمک کمپرسور کا بی ۵۹ روی لانچر می رود و قطری بیش از ۱۰ متر دارد.

موشک   “آر- ۷ (R_7 Sapwood) ” با وزنی معادل ۲۸۰ تن، وزن کلاهک بیش از ۵ تن، وزن سوخت ۲۵۳ تن، ۲ مرحله ‌ای بوده و قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را داراست و می تواند شرق ایالات متحده آمریکا را هدف قرار دهد.

موشک مذکور با پتانسیل انهدام بالا در صورت شلیک از پایگاه “یلستک” می‌تواند شرق ایالات متحده آمریکا را با دقت بالا و قدرت تخریب انبوه مورد اصابت قرار دهد. منابع رسمی برد این موشک را ۸ تا ۱۰ هزار کیلومتر اعلام کردند.

موشک راهبردی “آر_ ۷” (R_7) می‌تواند در صورت بروز هرگونه درگیری نظامی پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه شرق اروپا و به خصوص در کشورهای لهستان، جمهوری چک، استونی، رومانی را مورد اصابت قرار دهد.

“آر- ۷ (R_7 Sapwood) ”   اولین  “موشک قاره پیما (ICBM)” جهان بود و این موشک  از دهه ۶۰ میلادی به عنوان یک سلاح  هسته ای به خدمت ارتش اتحاد جماهیر شوروی سابق درآمد.

“آر- ۷ (R_7 Sapwood) موشکی دو مرحله ای  است و دارای چهار موتور  “ار دی ۱۰۷ “سوخت مایع  خوشه ای در دور بدنه اصلی موشک قرار دارد و مرحله دوم در واقع در بدنه اصلی موشک می باشد  که از  نوع  “ار دی ۱۰۸ ” و سوخت مایع است . هر دو مرحله یا به عبارتی هر پنج موتور با هم روشن می شود؛ ولی میزان مصرف سوخت موتور اصلی بسیار  بیشتر است .  این موشک چهار موتور خوشه  ای دارد. “آر- ۷ (R_7 Sapwood) ” یک موشک بالستیک است  و مسئولان نظامی شوروی ۷ سکوی پرتاب برای این موشک ۳۴ متری تدارک دیده بودند.

البته رقابت های منطقه ای فدراسیون روسیه و آمریکا در یک دهه اخیر وارد مرحله جدیدی شده و تصمیم جدید استقرار هزاران نیروی نظامی در استونی و لهستان و رومانی و …. به نگرانی های روس ها برای دفاع از امنیت ملی خود به کمک موشک های سطح به سطح افزوده است.

وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد این کشور قصد دارد ماه فوریه ۲۰۱۷، به طور دائم یگانی زرهی در شرق اروپا مستقر کند. استقرار این یگان که به طور چرخشی در مناطق مختلف کشورهای شرق اروپا پایگاه خواهد داشت، در چارچوب تلاش هایی صورت می گیرد که هدف از آن بازدارندگی در قبال حمله احتمالی روسیه است. “لورا سیل” سخنگوی پنتاگون تصریح کرد:  “استقرار چرخشی این یگان به گونه ای بی وقفه صورت خواهد گرفت تا حضور یک یگان زرهی دائمی (در اروپای شرقی) تضمین شده و بهینه سازی مراحل آموزش و استمرار تمرین های نظامی با حضور دیگر متحدان ناتو امکان پذیر شود”

ماه فوریه گذشته، “واشنگتن” اعلام کرد قصد دارد در سال ۲۰۱۷، بودجه حضور نظامی خود را در اروپا به سه میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار برساند. رقمی که از چهار برابر شدن این بودجه و تلاش برای تقویت بیشتر نیروهای آمریکایی در خاک این قاره حکایت دارد.

بر اساس این گزارش، در کل ارتش آمریکا ۶۲ هزار نفر از نظامیان خود را در خاک اروپا مستقر خواهد کرد. از بهار سال ۲۰۱۴ میلادی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی – ناتو – یک رشته تدابیر را در اروپای شرقی اتخاذ کرد تا به متحدان خود در این منطقه تضمین دهد. احداث مراکز لجستیک، استقرار تجهیزات نظامی، اعزام هواپیماهای شکاری به کشورهای حوزه بالکان یا اعزام ناوهای نظامی بیشتر به دریای بالتیک و دریای سیاه از جمله این تدابیر به شمار می آید.

شبکه یورونیوز (Euro News) در گزارشی با اشاره به تلاش پنتاگون برای تقویت حضور نظامی در شرق اروپا عنوان داشت : فرماندهی نظامی آمریکا در واکنش به اقدامات تنش برانگیز روس ها این تصمیم را گرفته است.

این شبکه به نقل از مقامات آمریکایی مدعی شد : فدراسیون روسیه حضوری پر رنگ در اوکراین دارد و لذا ایالات متحده آمریکا ۳ تیپ زرهی از سال آینده میلادی در شرق اروپا و در نزدیکی مرزهای روسیه مستقر خواهد کرد.  شبکه یورور نیوز تاکید کرد: ارتش ایالات متحده آمریکا قصد دارد با کشورهای  لتونی، لیتوانی، بلغارستان، رومانی، لهستان و … رزمایش مشترک نظامی برگزار کند.

اگر به تنش های بین روسیه و آمریکا بر سر سامانه دفاع ضد موشکی در حد فاصل سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۸ نگاهی بیندازیم ، مشاهده می کنیم که روسیه با استفاده از موشک های راهبردی قاره پیما در صورت لزوم به دنبال پاسخ به اقدامات آمریکا است.

در حقیقت این موشک علاوه بر انهدام پایگاه‌های آمریکا در شرق اروپا، استحکام اقتصادی و نظامی این کشور را در شرق اروپا می تواند تهدید کند. البته کاربری فضایی این موشک هم در دهه های اخیر خود را نشان داده است.

گزارش از محمد زرچینی