غلامرضا سلطانی، متولد ۱۳۵۱ شیراز خلبان سازمان هواپیمایی، امدادگر، مدرس و مولف کتاب امداد و نجات سرگروه تیمی است که لاشه هواپیمای سانحه دیده را در سومین روز عملیات جستوجو در رشته کوه دنا پیدا کرده است.
ناگفته هایی از عملیات جست و جوی لاشه هواپیمای تهران -یاسوج
سلطانی از نحوه شناسایی لاشه هواپیمای سانحه دیده پرواز تهران – یاسوج گفت و اینکه دخالتها و تصمیمگیریهای برخی مسئولان که تجربه لازم درباره امداد و نجات را نداشتند، ممکن بود پیدا کردن لاشه هواپیما را تا اواسط بهار سال آینده به تعویق بیندازد.
“سقوط نبود بلکه اصابت بوده است مانند سانحه کوهستان سیرک کرمان یا سفیدکوه خرم آباد. اما نکتهای که در این سانحه متفاوت بود، ارتفاع کوه بود. محل این حادثه حدود هزار متر از سوانحی که نام بردم بالاتر بوده است.”
“بعد از یک ساعت و نیم جستوجو سوخت ما رو به اتمام بود. در همین لحظه شنیدم کاپیتان سهیلی، یکی از اعضای تیم امداد گفت «این چیه بچهها؟؟ با دوربین نگاه کردم؛ خودش بود ولی باید پایینتر میرفتیم تقریبا تا بیست متری بالای هواپیما پایین رفتیم. کاملأ تکه تکه شده بود.
از ادامه عملیات بگویید.”
“باید برای ادامه عملیات هماهنگیهایی انجام میشد که به بخشداری روستای بیده رسیدیم. جمعیت بسیار زیادی از مردم محلی در آنجا جمع شده بودند و به سختی میشد وارد ساختمان شد. اعضای ستاد مدیریت بحران و رسانهها هم داخل ساختمان بودند. همه نگران و مضطرب بودند و از سوی دیگر، شایعات رو به افزایش بود. این شایعات حتی از برخی مسئولان و رسانهها شنیده میشد.”
“شایعاتی همچون تماس مسافران هواپیما و اینکه زنده هستند و … البته وجود شایعه در زمان بحران امری عادی است ولی اگر برخی از مسئولان به آن دامن بزنند جای تعجب است. بهطور مثال در اواخر شب و پایان جلسه مدیریت بحران، دو نفر از سازمان هواپیمایی کشوری وارد اتاق شدند و گفتند «چون ELT رادیو فرستنده اضطراری این هواپیما پیامی ارسال نکرده است پس یکجایی در ارتفاعات فرود آمدهاند و احتمال سالم ماندن آنها وجود دارد.”/پانا