مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
علی میرزاخانی درباره استعفای محمدعلی نجفی، شهردار تهران در یادداشتی در روزنامه دنیای اقتصاد نوشت:
شهردار تهران همانطور که پیش‌بینی شده بود خیلی زودهنگام استعفا داد. صرف‌نظر از مسأله بیماری که پیش‌تر در علت استعفای قبلی وی هم عنوان شده بود دو دلیل برای استعفای فعلی وی در محافل سیاسی مطرح شده که می‌توان دلیل سومی هم بر آنها افزود.
دلیل اول استعفا، مانع‌تراشی سنگین مخالفان شهردار در جبهه اصول‌گرایان عنوان شده است که البته طبیعی و قابل پیش‌بینی بود. مگر نه این است که مدیر باید بتواند همه موانع پیگیری مأموریت خود را پیش‌بینی کرده و مهارت لازم را برای عبور از این موانع داشته باشد و در غیر این صورت نباید قبول مسوولیت کند؟ شورای پایتخت باید در مورد این غافل‌گیری پاسخگو باشد.
دلیل دوم استعفا، عدم همراهی و بعضا مشکل‌تراشی دوستان شهردار در جبهه اصلاح‌طلبان عنوان شده است که البته غیرطبیعی! ولی باز هم قابل پیش‌بینی بود و اصولا هیچ مدیری در هیچ جای دنیا از این حاشیه‌ها در امان نیست.
اما هیچ‌کدام از این دو دلیل بدون وجود دلیل سوم، پتانسیل به زیر کشیدن شهردار را ندارد. دلیل سوم همان عملکرد شهردار است که هم می‌تواند بزرگترین پشتوانه او باشد هم بزرگترین دشمنش. واقعیت آن است که پایتخت با چندین «شبه‌بحران» درگیر است و به همین دلیل، مدیریت‌های وصله‌پینه‌ای دیگر پاسخگوی انتظارات مردم نیست و دوره «پرتاب مشکلات به آینده» تمام شده است.
نوع اداره پایتخت در سه دهه اخیر بیشتر شبیه «شهرخواری» بوده است تا شهرداری.
متأسفانه بخش اعظم فرصت ۶ ماه اخیر به جای این‌که صرف حل این مشکل بزرگ که راه‌حل‌های مشخص دارد بشود صرف موضوعات بدون اولویت شد و حتی جهت‌گیری شهرداری برای جایگزینی منابع ناسالم درآمدی، حل بحران آلودگی، ترافیک روزافزون و … به طور شفاف اعلام نشد. اصلاح طرح شکست‌خورده ترافیک نیز با برنامه‌ای خام و مطالعه نشده آغاز شد که پس از چندین مرحله عقب‌نشینی از طرح اولیه عملا ابتر شد. به طرح‌های کارآمدتر جایگزین هم کاملا بی‌اعتنایی شد. بر همین مبنا شاید بتوان گفت که دلیل اول و دوم بدون سواری گرفتن از دلیل سوم به جایی نمی‌رسید.