مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
زهرا داوودنژاد بازیگر فیلم «شماره ۱۷ سهیلا» گفت: «موضوع مهم این است که سینما و نقشها اکنون در اختیار یک عده خاص است و در این دورهمی هم کسی را راه نمی‌دهند. به این باور رسیده‌ام که جایی برای امثال من نیست زیرا نقشها جای دیگری تقسیم می‌شود.»
اعتمادآنلاین : زهرا داوودنژاد، بازیگر فیلم «شماره ۱۷ سهیلا» اعتقاد دارد که به این اثر ظلم شده و توجه خوبی به آن صورت نگرفته است. این بازیگر معتقد است که نقشها در سینما بین افرادی خاص تقسیم می‌شود و این جمع همواره یکسان است و تغییری نمی‌کند.
زهرا داوودنژاد، بازیگر «شماره ۱۷ سهیلا» درباره این فیلم به اعتمادآنلاین گفت: «اتفاقات عجیبی برای فیلم «شماره ۱۷ سهیلا» افتاد. البته این اتفاقات اکثرا منفی بود. این فیلم از لحاظ ساختار و سوژه قابل احترام است. «شماره ۱۷ سهیلا» فیلم بی‌ادعا و ساده‌ای است و جریان و سوژه فیلم به زندگی روزمره مردم نزدیک است. چرا چنین فیلمی با این فاکتور‌ها و با وجود بازی‌های خوب توسط بازیگران آن دیده نشد و اجازه ندادند که به خوبی و در شرایط مساعد اکران شود؟»
داوودنژاد ادامه داد: «در جشنواره سی‌وپنجم شاید تنها فیلمی که در کنار فیلم ما دیده شد و نظر مثبت منتقدان را نیز به خود جلب کرد مستند «صفر تا سکو» بود. به این فیلم حتی نیم نگاهی هم نکردند. سردمداران جشنواره سی‌وپنجم این فیلم را حتی لایق کاندید شدن هم نمی دانستند. کمتر فیلمی را در سینمای ایران داریم که تا این اندازه نقد مثبت دریافت کرده باشد، آن هم تا حدی که در جشن منتقدان از این فیلم تقدیر شد و من هم به عنوان کاندید جایزه اول زن معرفی شدم.»
بازیگر فیلم «شماره ۱۷ سهیلا» درباره حضور این فیلم در جشنواره‌های جهانی گفت: «فیلم ما در جشنواره ژنو جایزه بهترین فیلم فستیوال را کسب کرد. این اثر بدون سرو صدا در جشنواره‌های زیادی حضور پیدا کرد، اما باز هم توجه ویژه‌ای به آن صورت نگرفت. دو سال منتظر اعلام اکران فیلم بودیم و بعد از مدت زیادی این اتفاق افتاد. دلایل این تعویق و توقف در اکران را نمی‌دانم. آقای سیدزاده تهیه‌کننده فیلم اعتقاد داشت که مافیای اکران جلوی نمایش این اثر را گرفت. البته من سررشته‌ای از مافیای اکران ندارم، ولی پخش‌کنندگان و سالن‌داران هیچ توجهی به فیلم نکردند.»
بازیگر سینمای ایران درباره حساسیت‌هایی موجود در قصه فیلم گفت: «معضل طلاق و روابط بین زنان با مردان یکی از مهم‌ترین موضوعات جامعه ماست، چیزی که کمتر به آن توجه شده و کمتر سینماگری هم در رابطه با این موضوع فیلم ساخته است. سردرگمی‌های بسیاری از مردم درباره معضلات احساسی که در فیلم «شماره ۱۷ سهیلا» آمده بود نادیده گرفته شد. چرا ما باید با ۲۲ سالن دو هفته اکران باشیم؟ فیلم ما نه تبلیغ تلویزیونی داشت و نه از امکانات تبلیغاتی دیگر استفاده کرد. باید به این فیلم احترام گذاشت.»
داوودنژاد در انتها درباره دیگر فعالیت‌هایش گفت: «در فیلم «مصائب شیرین ۲» که توسط پدرم ساخته می‌شود در بخش فیلمبرداری ایران آن حضور خواهم داشت. البته سهم خاصی از این فیلم ندارم. در سریال «هیات مدیره» مازیار میری هم حضور داشتم که به زودی پخش خواهد شد. اما موضوع مهم این است که سینما و نقشها اکنون در اختیار یک عده خاص است و در این دورهمی هم کسی را راه نمی‌دهند. به این باور رسیده‌ام که جایی برای امثال من نیست زیرا نقشها جای دیگری تقسیم می‌شود.»