مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
نگار فروزنده بازیگر تلوزیون و سینما در گفت و گویی عنوان داشته : بازی در تئاتر شوخی نیست و در تمام این سال‌ها از بازی روی صحنه‌ی تئاتر می‌ترسیدم!
وی افزود: اولین انگیزه و دلیلی که باعث شد بازی در نمایش «زن‌هایی که به بزها خیره شده‌اند» را قبول کنم حضور بهاره رهنما بود که او را بسیار دوست دارم و ارتباط خوبی هم با او دارم. ضمن اینکه با توجه به شناختی که از ایوب آقاخانی و کارهای او داشتم دلیل دوم برای پذیرش نقشی در این نمایش، کارگردان اثر بود و اینکه به نظرم اعتماد به او کار سختی نیست.
فروزنده درباره اولین تجربه کاری خود در تئاتر توضیح داد: در این عرصه تاکنون آثار خوب زیادی اجرا شده است، اما شاید دلیل قبول نکردن من این باشد که جسارت بازی در تئاتر را نداشتم و در این سال‌ها از کار در این حوزه خیلی می‌ترسیدم، چون معتقدم بازی در تئاتر شوخی نیست و علاوه بر اینکه جسارت می‌خواهد یک ریسک بزرگ هم محسوب می‌شود.
او در پاسخ به اینکه در این سال‌ها افراد دیگری از حوزه‌های مختلف از جمله ورزش با جسارت بیشتری نسبت به او که سال‌ها تصویری کار کرده وارد تئاتر شده‌اند و از چه چیزی می‌ترسیده است؟ اظهار کرد: به هر حال بازیگری تئاتر با تصویر فرق دارد و من با وجود اینکه تجربه‌ی کار تصویری داشتم اما تئاتر چیزی بوده که از آن دور بودم و به نظرم برای آن یکسری آمادگی‌های فیزیکی، بیانی و نوع بازی متفاوت نیاز است.
این بازیگر اضافه کرد: این نمایش برایم یک تجربه تازه و نو است که فکر می‌کنم دیگر وقتش شده بود و به نوعی شاید قسمت بود که به این شکل بازی در تئاتر را هم تجربه کنم.
نگار فروزنده درباره نقش خود در «زن‌هایی که به بزها خیره شده‌اند» هم گفت: اصولا بازی روی صحنه تئاتر هم به کارگردان مربوط می‌شود و هم به بازیگر، چرا که تا یک جایی کارگردان در تمرینات آنقدر تکرار می‌کند تا به رضایتی که می‌خواهد برسد ولی وقتی بازیگر روی صحنه می‌رود فقط خودش می‌ماند و صحنه و نقشی که باید بازی کند و این دقیقا لحظه‌ای است که دیگر از عهده کارگردان خارج است. نقشی که در این نمایش به من پیشنهاد شد به نظرم جای کار زیادی دارد و اگر بتوانم ابعاد لازم را به آن بدهم، در کارم برنده شده‌ام و در غیر این صورت نقش را سوزانده‌ام، به همین دلیل امیدوارم بتوانم به درستی جواب اعتماد ایوب آقاخانی را بدهم.
نگار فروزنده علاوه بر اینکه در سریال‌های تلویزیونی متعددی بازی کرده است، در سینما هم تجربه بازی در فیلم‌هایی همچون «کافه ستاره» سامان مقدم، «محاکمه در خیابان» مسعود کیمیایی، «دعوت» ابراهیم حاتمی‌کیا و «اخراجی‌ها» مسعود کیمیایی داشته است.