زهرا امیر یگانه نمایشگاهی از آثار هنری اش تحت عنوان «بازمانده روز» برپا می کند ، رویکرد زهرا امیر یگانه در این نمایشگاه زاویه ای متفاوت از نمای شبانه شهر انزلی را به تصویر کشیده است.
مجله دوستان : فرهنگ > تجسمی – زهرا امیر یگانه نمایشگاهی از آثار نقاشی خود را با عنوان «بازمانده روز» برپا میکند، رویکرد امیر یگانه در این نمایشگاه از زاویهای متفاوت منظره شبانه شهر انزلی را به تصویر کشیده است.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، جمعه ۲۸ مهرماه نمایشگاه «بازمانده روز» در گالری هپتا افتتاح میشود، این نمایشگاه مجموعهای از نقاشیهای زهرا امیریگانه است که در آن مناظر شهری در شب با تکنیک رنگروغن بر روی بوم کشیده شده اند.
«بازمانده روز» روایت تجسمی کرانهای آمیخته با زوال در قلب بندرانزلی است. با رودخانهای که دیگر فقط انعکاسی از شهر و حاشیانهنشینان خویش است در شب. نقاش با انتخاب جسورانه شب به جای روز، از فضای ذهنی ما آشناییزدایی کرده و با رنگهای خاکستری و سربی، نورهای اثیری، و سایههای گنگ و خیالانگیز، شهری لغزان در میان مرئی و نامرئی ساخته است. این مجموعه، در ادامهیرویکرد نوین هنرمندان ایرانی به مناظر شهری، این بار اتمسفری غریب و فضایی دیده نشده را به تجربه تجسمی ما اضافه میکند. زهرا امیریگانه در توضیح این نمایشگاه گفت: «نقاشیهای ارایه شده در این نمایشگاه منظره شبانه شهر زادگاه من، بندر انزلی، و انعکاس این مناظر در رودخانهای است که از میان شهر میگذرد. تصویر کافهها، ساختمانها و اشیا در شب، تصویر انسانهایی که در ساعتهای پایانی بازمانده روز را تجربه میکنند، تصاویری است که بیش از دو سال است که با آنها درگیرم و با تمرکز بر آن کوشیدهام روح شبانه آن را دریابم و بر روی بوم تصویر کنم»
امیریگانه اضافه کرد: «از دید من مجموعه «بازمانده روز» با عبور از یک جغرافیای مشخص سعی بر تمرکز بر نوعی فرمالیسم مشهود را دارد، چیدمان منظر شهری در شب ترکیبی ساده، همراه با کشف همان نگاه بازنمایانه است که سعی دارد بار عاطفی و سنت وجودی انسان با شب و شب هنگام را آشکار سازد.»
در این نمایشگاه ١٨ اثر با ابعاد مختلف به نمایش درمىآیند که با تکنیک آکریلیک و رنگروغن بر روی بوم کشیده شدهاند.
در بخشی از استیتمنت این نمایشگاه چنین آمده است: ««بازماندۀ روز» تنها روایت نیست؛ روایت است و شکایت. شکایت از زبان بازماندههایی است که در کافههای بیدوام تمرین روز میکنند. آن هم در شب که حالتی از وقت است که مردمکهای چشم بازتر است و لذت کشف را دو چندان کرده است. در حضور این ماندهها لحظهای است که من در مرز بین بود و نبودم؛ جایی که روایت شهر تنم با شهر بیرون یکی میشود. اما آنجا که من و شهرم یک لحظه به هم آنقدر نزدیک میشویم که یکی شویم درگیری و اصرار بر سر فرم است. این فرم است که در نهایت امضای ما میشود و بیشک نقطۀ عزیمتمان.»
این نمایشگاه جمعه ۲۸ مهر گشایش مییابد و تا ۱۰ آبان برقرار است.