تابناک نوشت: آنچه مسلم است وطندوستی حکم میکند در هر شرایطی از امکانات ایران استفاده کرد اما دریافت پاسپورت دوم برای خود یا فرزندان و در عین حال اقامت در ایران منافاتی با پاسپورت ایرانی ندارد، چرا که اگر چنین برداشتهایی را به کل بحث تعمیم دهیم بر وطندوستی میلیونها ایرانی که به دیگر کشورها مهاجرت کردهاند و دهها هزار ایرانی که هر سال اقدامی مشابه رامبد جوان برای به دنیا آوردن فرزندانشان در دیگر کشورها انجام میدهند، خط بطلان کشیدهایم و این یقیناً داوری منصفانهای نیست.
اگرچه میتوان به این کوششها آن هم از سوی اشخاصی که از طریق شعار وطن دوستی بازار کسبشان را رونق بخشیدهاند، نقد وارد کرد و در این زمینه باید متذکر شد که چنین تناقض رفتاری منجر به بدبینی مخاطب خواهد شد و تماشاگر تلویزیون را نسبت به آن بدبین میسازد اما نمیتوان صفر و صدی داشت. در واقع نمیتوان با قطعیت عنوان کرد دریافت اقامت یا روادید یک کشور دیگر دقیقاً در مقابل وطندوستی و احساس تعلق به ایران است، چرا که چنین برداشتی صرفاً قضاوت بر اساس علت ماجرا است.
برای قضاوت دقیقتر، باید از معلول که این رویداد است عبور کرد و در پسِ آن به علت ماجرا نگریست. متاسفانه پاسپورت ایرانی از قدرت بالایی برخوردار نیست و بر اساس رده بندی وبسایت پاسپورت ایندکس، پاسپورت ایرانی در رده هشتاد و ششم مشترک با فلسطین، کره شمالی و اتیوپی است. با پاسپورت ایرانی ۱۵۲ کشور را صرفاً با اخذ ویزا میتوانید سفر کنید، در ۳۴ کشور ویزای فرودگاهی دریافت میکنید و به ۱۲ کشور میتوانید بدون ویزا سفر کنید. در مقابل با پاسپورت کانادایی به عنوان پنجمین پاسپورت در این رده بندی به ۱۱۵ کشور بدون اخذ ویزا و به ۵۰ کشور با اخذی ویزای فرودگاهی میتوانید سفر کنید و فقط برای ۳۳ کشور نیاز به اخذ ویزا دارید.یک تاجر، یک هنرمند، یک دانشجو یا استاد دانشگاه و یک حتی یک بیمار ایرانی در سالهای اخیر از اصلیترین موانعش برای فعالیت مرتبط در دیگر کشورها، اخذ ویزای سایر کشورها بوده که به سادگی قابل تحصیل نیست.