برنامه های ویژه ماه رمضان امسال همگی حال و هوایی مشابه «ماه عسل» دارند. مهمانها از میان مردم جامعه انتخاب میشوند و مجریها در گفتگو و پیشبرد مصاحبه هم تقریبا مشابه عمل میکنند.هرکدام از مجریها در نقطهی شروع گفتوگو هم، پیرو همان الگو هستند و از مهمان میخواهند از ابتدا شروع کنند و به مرور پازلی را تکمیل میکنند یا شیوهی متفاوتی در پیش گرفتهاند. برای این مقایسه، این برنامهها را در روز ۲۱ اردیبهشت مرور کردهایم.
دعوت/ محمد برمایی
محمد برمایی، مجری برنامه «دعوت» بعد از اینکه در استودیویی دیگر، با مخاطبان سلام و احوالپررسی میکند سراغ مهمانها که یک آقا و خانم هستند میآید. او حرفی دربارهی اینکه مهمانهای برنامه چه کسانی هستند و به چه دلیل دعوت شدهاند نمیزند و درست از نقطهی صفر شروع میکند.
مکث/ مسعود کرامتی
مسعود کرامتی، مجری برنامهی مکث در روز ۲۱ اردیبهشت بود. ابتدای برنامه، همانطور که در حیاط قدم میزد گفت:«راستش امروز نمیدانم مهمانهایمان چه کسانی هستند و نمیدانم چه ارتباطی به کرونا و این موضوعاتی که چند وقتی اخیر به آنها پرداختیم دارند. بعد هم گفت:«بریم ببینیم اصلا حرفشان چیست و الان چه میکنند و رابطهشان با موضوع برنامه ما چیست.»
مثل ماه/ رسالت بوذری
ابتدای برنامه دربارهی معنای بنیآدم اعضای یک پیکرند صحبت کرد و اینکه چطور اعضای بدن بهم خدمت میکنند شروع کرد و به ماجرای بوعلی سینا و بیمار عاشقش رسید و بعد وارد گفتوگو شد.
زندگی پس از زندگی/ عباس موزون
یکی از متفاوتترین شروعها را دارد. برنامه با پخش ویدئویی از تصاویر طبیعت و بیمارستان و اتاق احیا و .. شروع میشود و در یک نریشن، راوی که درواقع خود مجری برنامه است، اطلاعات مهمان برنامه را در اختیار مخاطبان قرار میدهد. مثلا در قسمتی که روز ۲۱ اردیبهشت روی آنتن رفت، راوی گفت:«اینبار به دیدار طبیی میروم که بعد از تجربه گریزان شده از درد بیدردی و شتابان به درمان دردمندان فرودست.»
آدمهای خوب شهر/ کاظم احمدزاده
صحبتهای ابتدایی کاظم احمدزاده در شروع برنامه، هیچ ارتباطی با مهمان برنامه و گفتوگویی که پیش برد نداشت. قبل از اینکه تصویر مهمان برنامه را ببینیم احمدزاده از روی کاغذ، اطلاعاتی دربارهی او خواند و اجازه داد مخاطبان دربارهی اسم و سال تولد و اینکه ساکن کدام شهر است و … بدانند اما چیزی دربارهی علت حضورش در برنامه و اینکه در چه زمینهای کارآفرین است نگفت./هفت صبح