الکساندر اهل اسکاتلند بود، اما پس از اینکه دو برادرش در جوانی به سل مبتلا شدند و درگذشتند، زادگاه خود را به مقصد کانادا ترک کرد. وی پس از گذراندن دوران نقاهت، راهی ایالات متحده آمریکا شد.
بل تحصیلات آکادمیک چندانی نداشت، اما از آنجایی که پدر و پدربزرگش گفتاردرمان بودند، او هم از کودکی با این حرفه آشنا بود، به ویژه آنکه مادرش نیز از نعمت شنیدن بیبهره بود.
وقتی ۱۳ میلیون تلفن به یکباره قطع شد
آشنایی او با توماس واتسن سبب شکلگیری فکر اختراع تلفن در ذهنش شد. بل درخواست خود برای «حق امتیاز» (پتنت) این اختراع را در ۱۴ فوریه سال ۱۸۷۶ میلادی تسلیم اداره پتنتهای آمریکا کرد. این در حالی بود که تنها چند ساعت قبل مخترع دیگری به نام «الیشا گری» درخواست مشابهی به آن اداره ارائه کرده بود. بل کمتر از یک ماه بعد اولین پتنت برای تلفن را دریافت کرد و سه روز بعد اختراع خود را در معرض دید سرمایهگذاران، خبرنگاران و اهل فن با موفقیت آزمایش کرد.
طولی نکشید که صدها چالش حقوقی تازه، در رابطه با همین پتنت پیش روی بل قرار گرفت که از این تعداد پنج مورد به دادگاه عالی آمریکا کشیده شد. اما در نهایت صحت ادعاهای بل تایید شد و یکی از طولانیترین دعواهای حقوقی تاریخ آمریکا بر سر پتنت خاتمه یافت.
وی بعد از آنکه به خاطر اختراع تلفن به شهرت رسید، توانست در سال ۱۸۸۲ میلادی شهروند آمریکا شود.
شهرت او بعدها به حدی رسید که واحد استاندارد برای اندازهگیری شدت امواج صوتی در دهه ۱۹۲۰ میلادی «بل» نام گرفت. «دسیبل» هم که یکدهم بل محسوب میشود، رایجترین مقیاس برای اندازهگیری بزرگی صدا به شمار میرود.
همچنین وقتی بل در دوم اوت سال ۱۹۲۲ میلادی درگذشت، دو روز بعد، تمامی سرویسهای تلفنی در آمریکا و کانادا برای یک دقیقه کامل و همزمان با خاکسپاریاش به حالت تعلیق درآمدند. علاوه بر این، تیمی متشکل از ۶۰ هزار اپراتور تلفن به احترام وی یک دقیقه سکوت کردند و هیچ تماس تلفنی را هم وصل نکردند تا ۱۳ میلیون تلفن در قاره آمریکا برای یک دقیقه زنگ نخورند.