بر اساس پارادوکس چاقی ممکن است شخصی اضافهوزن داشته یا اصطلاحاً چاق باشد، اما خطر بیماری قلبی او را تهدید نکند. این موضوع اخیراً با مطالعهای که روی حدود ۳۰۰ هزار نفر انجامشده، به چالش کشیده شده است.
«پارادوکس چاقی» صحت ندارد!
پژوهشگران در دانشگاه گلاسگو (انگلستان) به سرپرستی دکتر “استاماتینا ایلیودرومتی”، استاد بالینی در زمینه زنان و زایمان و همکارانش در MRC ، دریافتند افرادی که BMI بین ۲۲ تا ۲۳ کیلوگرم بر مترمربع دارند، در معرض پایینترین خطر برای بیماریهای قلبی عروقی (CVD) هستند. هرچه BMI از این مقدار بیشتر شود، خطر CVD در هر ۵٫۲ کیلوگرم بر مترمربع برای زنان و هر ۴٫۳ کیلوگرم بر مترمربع برای مردان، به میزان ۱۳ درصد افزایش مییابد.
در مقایسه با زنان و مردانی که اندازه دور کمرشان به ترتیب ۷۴ و ۸۳ سانتیمتر است، خطر CVD به ازای هر ۱۲٫۶ سانتیمتر و ۱۱٫۴ سانتیمتر افزایش در زنان و مردان به ترتیب ۱۶ و ۱۰ درصد افزایش مییابد.
با وجود اینکه در حال حاضر عقیده بر این است که داشتن اضافه وزن یا چاق بودن، ریسک CVD یا همان بیماریهای قلبی عروقی را مانند دیگر بیماریها ازجمله سرطان، در فرد بالا میبرد، پژوهشهایی انجامشده که نشان میدهد، بهخصوص در سنین بالا، داشتن اضافهوزن یا حتی چاق بودن شاید هیچ اثری روی مرگ بر اثر CVD یا دیگر دلایل نداشته باشد و شاید حتی محافظتکننده نیز باشد، بهخصوص اگر افراد سطح معقولی از تناسباندام را حفظ کنند. این امر با نام «پارادوکس چاقی» شناخته میشود.
با اینحال، مجریان پژوهش اخیر میگویند نتایجشان پژوهشهای پیشین را رد کرده و با یافتههایشان تناقض دارد./ایسنا