ماچو پیچو یا ماچو پیکچو شهری با دیوارهای سنگی جلا داده شده که مطابق با معماری کلاسیک اینکاها ساخته شده است.
به گزارش فارس، امپراتوری اینکا، یک امپراتوری از مردم بومی در آمریکای جنوبی بود. این امپراتوری در بیشترین پهناوری خود، کشورهای امروز یپرو، اکوادور، بولیوی، و بخشهایی از آرژانتین، شیلی و کلمبیا را در برمیگرفت. اولین بنای این مجموعه اینتیهوآتانا معبد خورشید که اتاقی با ۳ پنجره و در منطقهای از ماچو پیچو که باستانشناسان آن را منطقه مقدس مینامند، است.
در سال ۲۰۰۳ میلادی تعداد توریستهای این شهر باستانی ۴۰۰٬۰۰۰ نفر بودهاست.
ماچو پیچو در حدود سال ۱۴۵۰ در ارتفاعات امپراتوری اینکاها ساخته شدهاست. این شهر در حدود ۱۰۰ سال بعد، در پی پیروزی امپراتوری اسپانیا، متروک شد.
این دژ در ۸۰کیلومتری کوسکو، پایتخت اینکاها، قرار دارد و به همین دلیل هرگز مانند سایر شهرهای اینکاها پیدا و ویران نشده است. در طول قرنها، جنگلهای اطراف این مجموعه رشد کرده و آن را پوشانده است و به همین دلیل از نظرها پنهان مانده و تنها عده معدودی از وجود آن اطلاع داشتهاند.
در سال ۱۹۱۳، این مکان بعد از اینکه انجمن جغرافیای ملی بحثهای ماه آوریل را بطور کامل به آن اختصاص داد شهرت بسیاری پیدا کرد. در سال ۱۹۸۱ میلادی منطقهای به وسعت ۳۲۵٫۹۲ کیلومتر مربع که ماچو پیچو را احاطه کرده بود جزء میراث تاریخی پرو به ثبت رسید. این منطقه تنها به این خرابهها محدود نمیشد بلکه شامل مناظر طبیعی منطقهای نیز میشود.
ماچو پیچو بهعنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۳ میلادی به ثبت رسید؛ و این منطقه «یک شاهکار خالص معماری و نشانهای منحصر بهفرد از تمدن اینکاها» نامیده شد. این اثر هم اکنون به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید شناخته میشود.