ناراحتی اشان را به راحتی می شد فهمید. به ظاهر می خندیدند اما در گوشی با هم حرف هایی می زدند. بعضی هاشان غرغر و غرولند می کردند.
مسوول تدارکات می گفت از نوع پرداخت پاداش ها ناراحتند. چرا یکی باید یک میلیون بگیرد و بقیه ۵۰۰ هزار تومان؟ آنها کم تیمی را نبرده بودند؛پرسپولیس، البته پرسپولیس زمان علی دایی.
«حالا چون سرش شکسته باید دو برابر ما پاداش بگیره؟!/ ما هم تا پای جونمون جنگیدیم/اصلا انصاف نیست» و…
اینها همان حرف هایی بود که هم تیمی ها بر علیه مدافع تیمشان می زدند که هم سرش شکسته بود و هم بهترین بازیکن زمین شده بود.
خب این مساله بر می گشت به نوع مدیریت تیم که نباید در زمان پیروزی بین بازیکنانش تفاوت قائل می شد.
حالا چند سال از آن ماجرا گذشته. دیروز خبر خوبی خواندم. این که مالک تراکتور گفته بود قرار نیست به خاطر پیروزی بر پرسپولیس بازیکنان تراکتور پاداش بگیرند.
او به روش خوبی اشاره کرده که می تواند برای سایر باشگاه ها هم الگو باشد؛ امتیاز بندی عملکرد بازیکنان و در نهایت پرداخت پاداش زیر نظر سرمربی تیم. دستشان هم درد نکند.