مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
عملکرد تلویزیون در تریبون دادن به آدم‌های ناشناس و کمک به شهرت آن‌ها نکات مهمی دارد که باید به آن‌ها توجه شود. درماه‌های اخیر چند مورد اتفاق افتاده که حواشی زیادی داشته است.
با وجود گسترش فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی در کشورمان، همچنان تلویزیون کارکرد خودش را داشته و اگر شرایطش پیش بیاید پتانسیل معرفی و شهرت افراد را دارد. برنامه‌هایی مثل خندوانه، دورهمی و نظایر آن با توجه به کیفیت و فرم جذاب‌شان در سال‌های اخیر مخاطبان زیادی را به سمت خود جذب کردند. این برنامه‌ها توانستند رضایت بینندگان و البته مدیران رسانه ملی را به دست آورند و برای خودشان مشتریان پروپاقرصی به‌دست آورند. یکی از آیتم‌های برنامه خندوانه، «خنداننده‌شو» است. دراین مسابقه که دومین دوره‌اش برگزار شد، جوانان زیادی برای استندآپ کمدی و ارائه هنرشان متقاضی شدند و نهایتاً تعدادی از آن‌ها در مقابل دوربین رسانه ملی قرار گرفتند؛ فرصتی که آرزوی جوانان بسیاری است. به واسطه این مسابقه تعدادی از جوانان گمنام معرفی و در یک بازه زمانی نسبتاً کوتاه به شهرت قابل توجهی دست یافتند. نفر اول این مسابقه آقای «علی صبوری» انتخاب شد.
آقای‌سانسور!
چند وقتی است که تنور تولید و انتشار ویدئوهای اینستاگرامی داغ است. اینستاگرام به عنوان یک شبکه اجتماعی بر بستر محتوای تصویری، در کشورمان مخاطب بسیاری دارد و موقعیتی برای معرفی استعدادهای افراد گمنام شده است. این شبکه هم مانند دیگر رسانه‌ها ممکن است درصورت استفاده نامناسب کاربران به سمت حاشیه برود. دراین که اینستاگرام با رسانه رسمی فضایی متفاوت دارد و پیرو آن امکان انتشار آزادانه اطلاعات وجود دارد شکی نیست و خرده‌ای هم به آن وارد نیست. آدم‌های زیادی در داخل و خارج از کشور تولیدات تصویری خود را در اینستاگرام منتشر می‌کنند و برخی از آن‌ها به قدری پرمخاطب‌اند که به مرحله درآمدزایی رسیده‌اند. دربین این اصطلاحاً «شاخ‌های اینستاگرام» هستند کاربرانی که ویدئوهایی نامناسب تولید و پخش می‌کنند که قرابتی با ارزش‌های فرهنگی ما ندارد. پرداختن به این کاربران به دلایل مختلف اهمیت ندارد و شاید به دیده‌شدن بیشترشان هم کمک کند.
اما موضوع برای علی صبوری متفاوت است. صبوری از معدود شرکت‌کنندگان خنداننده‌شو بود که قبل از این برنامه هم در فضای مجازی فعال بود اما به مدد حضور در خندوانه در طی چند روز به شدت مشهور شد.
صبوری از حضورش در فضای مجازی برای برنده شدنش هم به خوبی استفاده کرد و نهایتاً نفر اول این برنامه شد. اما پس از کسب مقام اول در خنداننده‌شو و منش رامبدجوان در مدیریت برندگان این مسابقه، این تصور می‌رفت که صبوری هم تحت نظارت رامبد به کارش ادامه دهد و حضورش در فضای مجازی را کم‌رنگ کرده یا کلاً تمامش کند. آیا این اتفاق رخ داد؟
صبوری که با حضور در مقابل دوربین رسانه ملی به شهرت قابل توجهی دست‌یافته، این روزها نه تنها رفتارش پخته‌تر نشده که حتی بی‌محاباتر نیز عمل می‌کند. با یک جست‌وجوی ساده در اینستاگرام می‌شود ویدئوهای این جوان را ملاحظه کرد. بخش زیادی از این کلیپ‌ها با تم موضوعات غیر اخلاقی است. تم ثابت تقریباً تمام این ویدئوها مسائل جنسی است. برخی از شوخی‌ها و عبارات به کاررفته در کلیپ‌های علی صبوری به قدری زشت و غیراخلاقی است که در این گزارش قابل بیان نیست.
مورد«ریحانه‌پارسا»
آیا مورد علی صبوری یک استثناست؟ از تابستان و پخش سریال «پدر» زمان زیادی نگذشته است. سریالی که به دلیل موضوع و حواشی‌اش در بین مردم و رسانه‌ها شناخته شد و به واسطه آن بازیگرانش- به ویژه خانم ریحانه پارسا- یک‌شبه شناخته شدند. فردای پخش آخرین قسمت سریال پدر، ریحانه پارسا که حالا شهرت قابل توجهی یافته بود، به شکلی عجیب عکس‌های میک‌آپ خود را در اینستاگرام منتشر کرد. پارسا که در سریال پدر نقش یک دختر مذهبی و چادری را بازی میکرد ناگهان روی دیگری از خودش را به مخاطبان نشان داد. تصاویری تند و گل‌درشت که صدای بسیاری از مخاطبان را درآورد. همین عملکرد باعث شد تا سازندگان سریال مذکور تلویحاً از حذف پارسا در فصل بعدی پدر خبربدهند. پس از چند روز و حواشی بسیار، بازیگر جوان پست‌هایش را پاک کرد و به نوعی از رفتارش عذرخواهی کرد. هرچند که بلافاصله خبر حضورش در سریال نمایش خانگی آقای سیروس مقدم منتشر شد؛ بله تلویزیون کار خودش را کرده بود و فرد جدیدی را به خیل شاخ‌های اینستاگرام وارد کرده بود!
جوان‌های‌زرنگ!
ریحانه پارسا، علی صبوری و… نه اولین‌ها هستند و احتمالاً نه آخرین‌ها! بله رسانه ملی همانطور که از وصفش پیداست تریبونی برای تمام سلایق این سرزمین و محلی برای معرفی استعدادهای جوان است. اما آیا نباید تهدیدات احتمالی این فرصت مدیریت شود؟ مقصر صبوری‌ها و پارساها هستند یا مدیران؟ علی صبوری و ریحانه پارسا به واسطه جوانی و هزار و یک دلیل دیگر علاقه‌مند به شهرت‌اند؛ مانند بقیه آدم‌ها. نمی‌شود آن‌ها را حذف یا نادیده گرفت اما می‌شود مدیریت‌شان کرد. مگر نه این‌که بارها از «حق شهرت» و کارکردش در دیگرکشورها سخن گفته شده؟
چطور برای قیاس همه چیز به نمونه‌های فرنگی مراجعه می‌شود اما در موضوع مهمی مثل این، چنین مواردی را فراموش می‌کنیم؟ حتی ورزشکاران و هنرمندان بین‌المللی هم در قراردادهایشان بندی مشهور دارند که آن‌ها را برای انتشار عکس و فعالیت‌های تبلیغاتی‌شان محدود می‌کند. چرا نباید یک بازیگر جوان که تا چند ماه پیش غیر از خانواده‌اش برای کسی شناخته شده نبوده، به واسطه رسانه ملی مشهور شود اما سپس به حال خودش رها شود؟ لااقل در قرارداد این عزیزان مواردی ذکر شود که تا مدتی پس از شهرت‌شان کمی کنترل شوند.
طوری باشد که شخصی مثل علی صبوری متعهد بودن را یاد بگیرد و دنبال کاسبی نباشد. خیال نکند زرنگ است. مشکل اینجاست که مدیران محترم سیما و برنامه‌سازان عزیز وظیفه خودشان را صرفاً تا زمان پخش برنامه از آنتن می‌دانند و بعد آن را از سرشان باز می‌کنند. هدف این گزارش نه مخالفت با برنامه‌هایی مثل خندوانه است و نه بسته کردن فضای کار برای استعداهای جوان اما لازم است که مدیران سیما در شیوه کاری‌شان بازنگری بکنند.
کار سختی نیست، به ویدئوهای علی صبوری در اینستاگرام سری بزنند و آن را با صدای بلند به همراه خانواده و فرزندانشان نگاه کنند. اگر با آن‌ها مشکلی نداشتند؛ به شیوه فعلی ادامه بدهند.
/صبح نو