مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی است که فرد مبتلا برای انجام کارهای شخصی روزمره، فعالیت های اجتماعی و حرفه‌ای ناتوان می شود و درصورت نادیده گرفتن درمان، زندگی و روابط خانوادگی و اجتماعی او هم آسیب می‌بیند.
براساس آمارهای سازمان جهانی بهداشت بیش از ۳۰۰ میلیون نفر به افسردگی مبتلا هستند و سالانه حدود ۸۰۰ هزار نفر از این افراد خودکشی می‌کنند.
از آن جا که مبتلایان زیادی به داروهای ضد افسردگی واکنش مثبتی نشان ندادند، محققان در سال های اخیر نیاز به درمان های جایگزین را احساس کردند.
نحوه انجام این پژوهش
بنابراین به تازگی طی آزمایش های بالینی در دانشگاه شیکاگو روی ۲۴ داوطلب، پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که دوز کمی از گاز نیتروز اکسید یا گاز خنده نشانه های افسردگی را در بیماران مقاوم در برابر داروهای فعلی از بین می‌برد و تاثیر مثبت استفاده از این گاز برای چندین هفته دوام دارد، ضمن این که عوارض جانبی کمی هم نشان می‌دهد. درصد بالایی از افراد مبتلا به افسردگی در این مطالعه پس از دریافت تک دوز گاز خنده، نشانه های بهبودی از خود نشان دادند. گاز خنده در برخی مبتلایان منجر به عوارض جدی مثل حالت تهوع شدید بود که با کاهش غلظت گاز از ۵۰ درصد هوای دمی به ۲۵ درصد تا مقدار زیادی عوارض آن کاهش یافت.
قابل توجه این که استفاده تفریحی از گاز نیتروژن اکسید به عنوان ماده روان گردان به دلیل آرامش بخشی، سرخوشی و توهم‌زایی ناشی از آن در اواخر قرن ۱۸ متداول شد و با نام های دیگری مثل هوای شیرین و گاز خنده هم شناخته می‌شود. از این ماده به عنوان یکی از رایج ترین بیهوشی‌ها در دندان پزشکی و جراحی‌ها استقبال شد. البته پیش از این در سال ۲۰۱۴ مطالعات نشان داده بود که تنفس گازی که ۵۰ درصد آن نیتروز اکسید است برای یک ساعت آثار افسردگی را از بین می‌برد. اما آن چه که برای دانشمندان مبهم بود تنظیم دوز دقیق آن بود با توجه به این که مصرف دوز کم گاز، بیمار را به خواب فرو می‌برد و دریافت دوز بالا، عوارض جانبی را چندین برابر تشدید می‌کرد.
به گفته پیتر ناگل، متخصص بیهوشی و مراقبت های ویژه از دانشگاه شیکاگو، احتمالا با کم کردن دوز بتوانند به میزان متعادلی برسند که آثار مثبت بالینی را بیشتر و از طرفی عوارض جانبی را کم کنند. با توجه به این که نمونه فعلی آزمایش های بالینی کم و بیماران فقط برای دو هفته زیرنظر بوده‌اند هنوز مبهم است که آیا آثار نخستین درمان با اکسید نیتروژن پایدار است یا نه. بنابراین برای به رسمیت شناختن این دارو به عنوان یک جایگزین درمانی به جای روش های فعلی، تحقیقات بیشتری باید صورت بگیرد.